Alongkorn
18-03-2010, 09:22
จ่าเพียรขาเหล็ก วีรบุรุษ..เขาบูโด
วีรบุรุษแห่งบันนังสตา
หลับให้สบายเถิด จ่าเพียรขาเหล็ก วีรบุรุษผู้กล้า จงสู่สรวงสวรรค์
ปีนี้เป็นปีสุดท้ายก่อนที่ "จ่าเพียรขาเหล็ก...นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด" จะเกษียณราชการในปี 2553
ขอย้ายไม่ได้ย้าย..."พ.ต.อ.สมเพียร" ผู้กำกับบันนังสตาถูกระเบิดเสียชีวิตแล้ว
เมื่อวันที่ 23 ก.พ.2553 พ.ต.อ.สมเพียร เพิ่งเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อยื่นหนังสือร้องขอความเป็นธรรมต่อ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ที่ทำเนียบรัฐบาล และ พล.ต.อ.ปทีป ตันประเสริฐ รักษาราชการแทนผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (รรท.ผบ.ตร.) ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ หลังจากไม่ได้รับการพิจารณาให้โยกย้ายออกจากพื้นที่ สภ.บันนังสตา ไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง จ.ตรัง ตามที่ขอกับทางผู้บังคับบัญชาเอาไว้ เพื่อพักผ่อนในช่วง 18 เดือนสุดท้ายของชีวิตราชการ หลังจากปฏิบัติหน้าที่อย่างหนักมาตลอด 40 ปี โดยเฉพาะการรับผิดชอบพื้นที่สีแดงในจังหวัดชายแดนภาคใต้
"ผมทำงานในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้มาเกือบ 30 ปี ผมก็ได้ทุ่มเทปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ไขปัญหาความไม่สงบ ขณะนี้เหลืออายุราชการอีกแค่ 1 ปี 6 เดือนก็จะเกษียณแล้ว จึงคิดว่าถึงเวลาที่จะไปปฏิบัติงานนอกพื้นที่เพื่อผ่อนคลายจากสถานการณ์ความตึงเครียดบ้าง จึงได้ทำหนังสือขอให้พิจารณาโยกย้ายผมไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง ซึ่งตอนแรกโผโยกย้ายที่ออกมาในบช.ภ.9 (กองบัญชาการตำรวจภูธรภาค 9) ก็มีชื่อผมเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง แต่เมื่อคำสั่งแต่งตั้งโยกย้ายออกมา กลับให้อยู่ตำแหน่งเดิม ทั้งที่ทำงานในภาคใต้มายาวนาน มีผลงานมาโดยตลอด ผมคิดว่าผลงานที่ทำมาตลอดกว่า 40 ปี เมื่อถึงเวลาพิจารณาแต่งตั้งโยกย้ายจะได้รับพิจารณาบ้าง แต่สิ่งที่ได้กลับเป็นคำสั่งที่ไม่มีความชอบธรรม" พ.ต.อ.สมเพียร กล่าวทั้งน้ำตา เมื่อครั้งมาเรียกหาความเป็นธรรมที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เมื่อปลายเดือนที่แล้ว
แต่การเรียกร้องในครั้งนั้นก็ไม่ปรากฏผลใดๆ นอกจากคำปลอบใจสั้นๆ ว่า
"จะเยียวยาให้"!!!!!!!!!!
(ข้อมูลจากศูนย์ข่าวอิศรา)
นี่คือความต้องการสุดท้ายในชีวิต ก่อนที่จ่าเพียรจะอำลาชีวิตราชการตำรวจในพื้นที่เสี่ยง...สามจังหวัดชายแดนใต้ที่ตั้งใจทำมายาวนานเป็นเวลา 40 ปีเต็ม
ท้ายที่สุด...ความหวังสุดท้ายก็เป็นแค่ความหวัง ไม่ได้มีผลเปลี่ยนแปลงใดๆในทางปฏิบัติ และดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการพิจารณาใดๆจากผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
ปูมประวัติที่ต้องบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์วงการตำรวจไทย...
พ.ต.อ.สมเพียร หรือที่ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า "จ่าเพียร" เริ่มชีวิตตำรวจด้วยยศต่ำสุดเพียงแค่ "พลตำรวจ" เขาทุ่มเททำงานในพื้นที่สีแดง จนกระทั่งได้รับการเลื่อนขั้นเป็นถึง "ผู้กำกับการ" ยศ "พันตำรวจเอก"
พ.ต.อ.สมเพียรเข้ารับราชการ พ.ศ.2513 ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เคยต่อกรกับกลุ่มที่ยืนตรงข้ามกับรัฐแทบทุกกลุ่ม...โจรจีนคอมมิวนิสต์ (จคม.) ขบวนการโจรก่อการร้าย (ขจก.) กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ กล่าวได้ว่าจ่าเพียร...เคยผ่านการยิงปะทะมาแล้วนับร้อยครั้ง...เคยถูกยิง ถูกลอบวางระเบิดได้รับบาดเจ็บถึง 8 ครั้ง
ปี 2519 จ่าเพียรเปิดฉากยิงปะทะกับขบวนการโจรก่อการร้าย กลุ่มนายลาเตะ เจาะปันตัง ที่จับตัวตำรวจและครอบครัวไปเรียกค่าไถ่ที่เทือกเขาเจาะปันตัง อ.บันนังสตา ผลจากการปะทะเขาถูกสะเก็ดระเบิดที่ขาซ้ายและหน้าอก อาการสาหัสแทบพิการ
วันเวลาผ่านไป...ปี 2526 จ่าเพียรก็ยิงปะทะกับขบวนการโจรก่อการร้าย กลุ่มนายคอเดร์ แกแตะ กับพวกประมาณ 30 คนที่ อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา ถูกยิงที่ต้นขาขวากระสุนฝังใน
นี่คือช่วงชีวิตเพียงเสี้ยวหนึ่ง ของ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ผู้โชกโชนในยุทธจักรความรุนแรงและเสี่ยงอันตราย กระทั่งได้รับประกาศเกียรติคุณจากหน่วยงานต่างๆมาแล้วมากมาย
แต่...รางวัลชีวิตที่จ่าเพียรปลาบปลื้มอย่างที่สุดคือ...การได้รับพระมหากรุณาธิคุณ พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชนชั้นสอง ประเภทหนึ่ง
อะหมัด รามันห์สิริวงศ์ โต๊ะข่าวภาคใต้ สถาบันอิศรา มีโอกาสสัมภาษณ์พิเศษ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ก่อนถูกระเบิดเสียชีวิตไม่ถึง 10 วัน...ยิ่งสะท้อนให้เห็นตัวตนและจุดยืนในการทำงาน ท่ามกลางพื้นที่เสี่ยงอันตรายทุกวินาที
การรวมใจเป็นหนึ่ง คือวิธีการทำงานของจ่าเพียร...นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด
"ทีมงานของผมที่เคยร่วมงานกันในพื้นที่ อ.บันนังสตา ไม่ว่าจะเป็น ดอเลาะ เซ็งมะสู ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 9 ต.ปะแต อ.ยะหา จ.ยะลา ที่ชาวบ้านรู้จักในนามผู้ใหญ่เลาะแห่งตะโล๊ะเว หรือ ยะผา ยะโก๊ะ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 8 ต.บาละ อ.กาบัง จ.ยะลา
คนเหล่านี้เมื่อทราบข่าวว่า ผมจะเข้ามาปฏิบัติงานในพื้นที่ อ.บันนังสตาอีกครั้ง ก็มาเสนอตัวว่าจะเข้ามาช่วยงาน เพราะขณะนั้นสถานการณ์ในบันนังสตารุนแรงมาก เป็นพื้นที่สีแดงจัด...มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร ฝ่ายปกครอง ประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องบาดเจ็บล้มตายกันแทบทุกวัน"
จ่าเพียร นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด บอกว่า ที่ผ่านมาปะทะกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบหลายครั้ง มีกองกำลังภาคประชาชน ทั้งเยาวชน คนแก่ที่ญาติพี่น้อง ต้องได้รับผลกระทบ...สูญเสีย ลุกขึ้นมาจับปืนสู้ด้วยกัน ทำให้ผมภาคภูมิใจมาก
ย้อนบันทึก พ.ต.อ.สมเพียร ทำเรื่องขอย้ายจาก สภ.บันนังสตา ไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง จ.ตรัง เขาให้เหตุผลกับผู้บังคับบัญชาว่า...ทำงานด้วยความลำบากตรากตรำในพื้นที่เสี่ยงอันตรายมาหลายสิบปี
น่าจะได้พักบ้างในช่วง 18 เดือนสุดท้ายก่อนเกษียณอายุราชการ
"บอกตรงๆ หลังจากเกษียณราชการแล้ว ผมอยากนั่งกินน้ำชา นั่งนินทาเพื่อน แล้วก็กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวบ้าง เพราะผมไม่ได้อยู่กับครอบครัวมานานถึง 40 ปี...เวลาที่อยู่กับครอบครัวมีน้อยมาก ผมโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวมาตลอด"
ถ้าย้อนวันเวลาไปได้...ถ้านักรบผู้หาญกล้าคนนี้ได้รับความยุติธรรมสักนิด บั้นปลายชีวิตของ "จ่าเพียรนักสู้แห่งเทือกเขาบูโด" คงมีความสุขกับครอบครัวอย่างที่เขาเฝ้าฝันเอาไว้.
โดย ไทยรัฐฉบับพิมพ์
15 มีนาคม 2553, 05:00 น.
วีรบุรุษแห่งบันนังสตา
หลับให้สบายเถิด จ่าเพียรขาเหล็ก วีรบุรุษผู้กล้า จงสู่สรวงสวรรค์
ปีนี้เป็นปีสุดท้ายก่อนที่ "จ่าเพียรขาเหล็ก...นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด" จะเกษียณราชการในปี 2553
ขอย้ายไม่ได้ย้าย..."พ.ต.อ.สมเพียร" ผู้กำกับบันนังสตาถูกระเบิดเสียชีวิตแล้ว
เมื่อวันที่ 23 ก.พ.2553 พ.ต.อ.สมเพียร เพิ่งเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อยื่นหนังสือร้องขอความเป็นธรรมต่อ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ที่ทำเนียบรัฐบาล และ พล.ต.อ.ปทีป ตันประเสริฐ รักษาราชการแทนผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (รรท.ผบ.ตร.) ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ หลังจากไม่ได้รับการพิจารณาให้โยกย้ายออกจากพื้นที่ สภ.บันนังสตา ไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง จ.ตรัง ตามที่ขอกับทางผู้บังคับบัญชาเอาไว้ เพื่อพักผ่อนในช่วง 18 เดือนสุดท้ายของชีวิตราชการ หลังจากปฏิบัติหน้าที่อย่างหนักมาตลอด 40 ปี โดยเฉพาะการรับผิดชอบพื้นที่สีแดงในจังหวัดชายแดนภาคใต้
"ผมทำงานในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้มาเกือบ 30 ปี ผมก็ได้ทุ่มเทปฏิบัติหน้าที่อย่างเต็มความสามารถเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของการแก้ไขปัญหาความไม่สงบ ขณะนี้เหลืออายุราชการอีกแค่ 1 ปี 6 เดือนก็จะเกษียณแล้ว จึงคิดว่าถึงเวลาที่จะไปปฏิบัติงานนอกพื้นที่เพื่อผ่อนคลายจากสถานการณ์ความตึงเครียดบ้าง จึงได้ทำหนังสือขอให้พิจารณาโยกย้ายผมไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง ซึ่งตอนแรกโผโยกย้ายที่ออกมาในบช.ภ.9 (กองบัญชาการตำรวจภูธรภาค 9) ก็มีชื่อผมเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง แต่เมื่อคำสั่งแต่งตั้งโยกย้ายออกมา กลับให้อยู่ตำแหน่งเดิม ทั้งที่ทำงานในภาคใต้มายาวนาน มีผลงานมาโดยตลอด ผมคิดว่าผลงานที่ทำมาตลอดกว่า 40 ปี เมื่อถึงเวลาพิจารณาแต่งตั้งโยกย้ายจะได้รับพิจารณาบ้าง แต่สิ่งที่ได้กลับเป็นคำสั่งที่ไม่มีความชอบธรรม" พ.ต.อ.สมเพียร กล่าวทั้งน้ำตา เมื่อครั้งมาเรียกหาความเป็นธรรมที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เมื่อปลายเดือนที่แล้ว
แต่การเรียกร้องในครั้งนั้นก็ไม่ปรากฏผลใดๆ นอกจากคำปลอบใจสั้นๆ ว่า
"จะเยียวยาให้"!!!!!!!!!!
(ข้อมูลจากศูนย์ข่าวอิศรา)
นี่คือความต้องการสุดท้ายในชีวิต ก่อนที่จ่าเพียรจะอำลาชีวิตราชการตำรวจในพื้นที่เสี่ยง...สามจังหวัดชายแดนใต้ที่ตั้งใจทำมายาวนานเป็นเวลา 40 ปีเต็ม
ท้ายที่สุด...ความหวังสุดท้ายก็เป็นแค่ความหวัง ไม่ได้มีผลเปลี่ยนแปลงใดๆในทางปฏิบัติ และดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับการพิจารณาใดๆจากผู้ใหญ่ในบ้านเมือง
ปูมประวัติที่ต้องบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์วงการตำรวจไทย...
พ.ต.อ.สมเพียร หรือที่ชาวบ้านเรียกกันติดปากว่า "จ่าเพียร" เริ่มชีวิตตำรวจด้วยยศต่ำสุดเพียงแค่ "พลตำรวจ" เขาทุ่มเททำงานในพื้นที่สีแดง จนกระทั่งได้รับการเลื่อนขั้นเป็นถึง "ผู้กำกับการ" ยศ "พันตำรวจเอก"
พ.ต.อ.สมเพียรเข้ารับราชการ พ.ศ.2513 ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เคยต่อกรกับกลุ่มที่ยืนตรงข้ามกับรัฐแทบทุกกลุ่ม...โจรจีนคอมมิวนิสต์ (จคม.) ขบวนการโจรก่อการร้าย (ขจก.) กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ กล่าวได้ว่าจ่าเพียร...เคยผ่านการยิงปะทะมาแล้วนับร้อยครั้ง...เคยถูกยิง ถูกลอบวางระเบิดได้รับบาดเจ็บถึง 8 ครั้ง
ปี 2519 จ่าเพียรเปิดฉากยิงปะทะกับขบวนการโจรก่อการร้าย กลุ่มนายลาเตะ เจาะปันตัง ที่จับตัวตำรวจและครอบครัวไปเรียกค่าไถ่ที่เทือกเขาเจาะปันตัง อ.บันนังสตา ผลจากการปะทะเขาถูกสะเก็ดระเบิดที่ขาซ้ายและหน้าอก อาการสาหัสแทบพิการ
วันเวลาผ่านไป...ปี 2526 จ่าเพียรก็ยิงปะทะกับขบวนการโจรก่อการร้าย กลุ่มนายคอเดร์ แกแตะ กับพวกประมาณ 30 คนที่ อ.สะบ้าย้อย จ.สงขลา ถูกยิงที่ต้นขาขวากระสุนฝังใน
นี่คือช่วงชีวิตเพียงเสี้ยวหนึ่ง ของ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ผู้โชกโชนในยุทธจักรความรุนแรงและเสี่ยงอันตราย กระทั่งได้รับประกาศเกียรติคุณจากหน่วยงานต่างๆมาแล้วมากมาย
แต่...รางวัลชีวิตที่จ่าเพียรปลาบปลื้มอย่างที่สุดคือ...การได้รับพระมหากรุณาธิคุณ พระราชทานเหรียญพิทักษ์เสรีชนชั้นสอง ประเภทหนึ่ง
อะหมัด รามันห์สิริวงศ์ โต๊ะข่าวภาคใต้ สถาบันอิศรา มีโอกาสสัมภาษณ์พิเศษ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ก่อนถูกระเบิดเสียชีวิตไม่ถึง 10 วัน...ยิ่งสะท้อนให้เห็นตัวตนและจุดยืนในการทำงาน ท่ามกลางพื้นที่เสี่ยงอันตรายทุกวินาที
การรวมใจเป็นหนึ่ง คือวิธีการทำงานของจ่าเพียร...นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด
"ทีมงานของผมที่เคยร่วมงานกันในพื้นที่ อ.บันนังสตา ไม่ว่าจะเป็น ดอเลาะ เซ็งมะสู ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 9 ต.ปะแต อ.ยะหา จ.ยะลา ที่ชาวบ้านรู้จักในนามผู้ใหญ่เลาะแห่งตะโล๊ะเว หรือ ยะผา ยะโก๊ะ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 8 ต.บาละ อ.กาบัง จ.ยะลา
คนเหล่านี้เมื่อทราบข่าวว่า ผมจะเข้ามาปฏิบัติงานในพื้นที่ อ.บันนังสตาอีกครั้ง ก็มาเสนอตัวว่าจะเข้ามาช่วยงาน เพราะขณะนั้นสถานการณ์ในบันนังสตารุนแรงมาก เป็นพื้นที่สีแดงจัด...มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร ฝ่ายปกครอง ประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องบาดเจ็บล้มตายกันแทบทุกวัน"
จ่าเพียร นักสู้แห่งเทือกเขาบูโด บอกว่า ที่ผ่านมาปะทะกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบหลายครั้ง มีกองกำลังภาคประชาชน ทั้งเยาวชน คนแก่ที่ญาติพี่น้อง ต้องได้รับผลกระทบ...สูญเสีย ลุกขึ้นมาจับปืนสู้ด้วยกัน ทำให้ผมภาคภูมิใจมาก
ย้อนบันทึก พ.ต.อ.สมเพียร ทำเรื่องขอย้ายจาก สภ.บันนังสตา ไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง จ.ตรัง เขาให้เหตุผลกับผู้บังคับบัญชาว่า...ทำงานด้วยความลำบากตรากตรำในพื้นที่เสี่ยงอันตรายมาหลายสิบปี
น่าจะได้พักบ้างในช่วง 18 เดือนสุดท้ายก่อนเกษียณอายุราชการ
"บอกตรงๆ หลังจากเกษียณราชการแล้ว ผมอยากนั่งกินน้ำชา นั่งนินทาเพื่อน แล้วก็กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวบ้าง เพราะผมไม่ได้อยู่กับครอบครัวมานานถึง 40 ปี...เวลาที่อยู่กับครอบครัวมีน้อยมาก ผมโดดเดี่ยว อยู่คนเดียวมาตลอด"
ถ้าย้อนวันเวลาไปได้...ถ้านักรบผู้หาญกล้าคนนี้ได้รับความยุติธรรมสักนิด บั้นปลายชีวิตของ "จ่าเพียรนักสู้แห่งเทือกเขาบูโด" คงมีความสุขกับครอบครัวอย่างที่เขาเฝ้าฝันเอาไว้.
โดย ไทยรัฐฉบับพิมพ์
15 มีนาคม 2553, 05:00 น.