utopia
01-04-2008, 11:09
ได้รับ FW mail มา ได้อ่านแล้วรู้สึกอยากช่วยเหลือครับ ถึงแม้จะไม่ได้มีเงินทองมาช่วย แต่ก็สามารถช่วยลุงแกได้ก็โดยการแนะนำประชาสัมพันธ์นี่ล่ะครับ
Please help old man !!!
คนสูงอายุสัก 50-60 ปี ผิวดำ ใส่กางเกงม่อฮ้อม เสื้อยืด เดินมาหาเรา นามว่า ลุงช้อง ( เสียดายผมไม่ได้ถ่ายรูปแกมา เนื่องจากแกอาย )
ต้อนรับเราด้วยน้ำเสียงเหน่อแบบชาวเล แบบเป็นกันเอง
เราจึงได้รู้ภูมิหลังของรีสอร์ทแห่งนี่ ว่าเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ประมาณ 2-3 เดือน ด้วยความไฝ่ฝันของแกว่าอยากมีรีสอร์ทตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว
เนื่องจากที่ดินบริเวณเป็นที่ดินกงสีของแม่แก ซึ่งได้แบ่งทำการให้ลูก 8 คน ในส่วนเท่ากัน ๆ แกจึงมาเติมฝันของแกที่เป็นจริง
โดยการเอาที่ดินไปเข้าธนาคารและนำมาทำรีสอร์ทที่แกชอบ โดยมีพี่สาวของแกซึ่งเปิดรีสอร์ทติดกันช่วยเหลือ ในด้านสถาปนิกผุ้ออกแบบ ในเวลา 1 ปี รีสอร์ทแกจึงเกือบสมบูรณ์ แต่ด้วยความที่แกเป็นชาวเลโดยกำเนิด เรียนน้อย ส่วนลูกแก 3 คนก้อไม่มีท่าที่จะสนใจในรีสอร์ทนี่ ทุกวันนี่แกจึงทำรีสอร์ทนี่คนเดียว ( ย้ำนะครับ ตั้งแต่ซื้อของเข้ารีสอร์ท ยันขนของ ทำความสะอาด รดน้ำสวน ) และด้วยเหตุนี่ แกจึงไม่มีการตลาดเข้ามาช่วยดูแล ยังผลให้รีสอร์ทแกไม่ค่อยมีกรุ้บทัวร์หรือคนรู้จักเลย (มารู้ภายหลัง คนออกแบบสวนให้แก รู้สึกสงสาร จึงออกแบบเว็บให้แกhttp://www.boathousepran.com/ ซึ่งรายละเอียดก็ยังน้อยอยู่มาก )
แกมาดูสารทุกข์สุขดิบตลอดเวลา เหมือนเป็นญาติกัน นำหมึกแดดเดียว ที่แกทำไว้จากการออกเรือไดหมึก ทอดมาให้กินโดยไม่คิดมูลค่า ซึ่งหาได้ยากจากคนทำธุรกิจนี่ ขาดเหลืออะไร แกกุลีกุจอทำให้หมด พอตกหัวค่ำที่ได้มีโอกาสนั่งคุยกับแกจริงจัง จึงได้รู้ว่า คนพักที่แกน้อยมาก อย่างอาทิตย์ที่ผ่านมา รีสอร์ทแกมี 9 ห้อง ได้ว่างตลอดสัปดาห์ไม่มีคนมาพักเลย หรือแม้กระทั่งเสาร์ อาทิตย์ก็ตาม ทั้ง ๆ ที่เมื่อเทียบกับรีสอร์ทข้างเคียงผมว่าห้องพักแกไม่เป็นรอง เมื่อเทียบกับระดับราคา เรตห้องพักแล้วยิ่งไปกันใหญ่
ซึ่งถ้าถามผมขอบอกว่าถูกมากเมื่อเทียบกับสิ่งที่ๆได้รับจากชาวประมงใจดีคนนึง ซึ่งหาไม่ได้ในชีวิตเมืองหลวง
แต่สิ่งลุงช้องแกกังวลในตอนนี่ คือ รายได้แกไม่พอในการผ่อนธนาคาร เนื่องจากลูกค้ามาพักน้อย วันธรรมดาแทบไม่มี ศุกร์ เสาร์ก็น้อย เพราะแกไม่มีการตลาดเลย แกใช้ความเป็นลูกทุ่งของแก คือการเฝ้าคอยลูกค้าขับรถผ่านหน้ารีสอร์ทแก และแวะเวียนมาถาม แกถึงจะได้ลูกค้า
ผมกับแฟนเห็นแล้วอดเห้นใจไม่ได้ จึงรับปากแกว่ากลับมา จะมาโพสต์ในเน็ท ในทุกเว็บที่เรารู้จัก ให้ลุงแกสามารถที่จะทำความฝันแกต่อไปได้
ภายในห้องพัก ตกแต่งสวยงามมาก วัสดุอุปกรณ์ แต่ละอย่างแกใช้ของอย่างดี ยังคิดอยู่ว่าแกเอากำไรมาจากไหน อันนู่นแถมฟรี
อันไหนก็ให้ใช้เฉย ๆ ไม่คิดตังค์
สนใจก็ติดต่อที่ ลุงช้องเองได้เลยนะครับ
Tel : 032-630-613
Mobiles : 083-1080260
ปล....ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรเลยนะครับ ติดต่อได้เองเลยครับที่ลุงช้อง แต่บอกไปด้วยก็ได้ครับ ว่า น้องบาส แนะนำมา แล้วคุณจะได้ไมตรีจิตและอีกหลากหลายที่ไม่ได้จากรีสอร์ทอื่นแน่นอน
ปล...ถ่ายด้วยกล้อง compact เก่า ๆ ยี่ห้อ pentax optio s30 ไม่รู้พอดูได้ไหม จะมี 2-3 รุปที่ยืมในเว็บแกมา
ยงไงก็ช่วยกันส่งต่อก็แล้วกันนะครับ ถือว่าได้ช่วยลุงช้องแก
หากท่านใดมีโอกาสได้ไปเที่ยวประจวบ หัวหิน ปราณบุรี เข้าไปอุดหนุนแกหน่อยนะครับ ถ้าให้ดีก็เก็บภาพบรรยายกาศมีช่วยประชาสัมพันธ์เพิ่มเติมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
Please help old man !!!
คนสูงอายุสัก 50-60 ปี ผิวดำ ใส่กางเกงม่อฮ้อม เสื้อยืด เดินมาหาเรา นามว่า ลุงช้อง ( เสียดายผมไม่ได้ถ่ายรูปแกมา เนื่องจากแกอาย )
ต้อนรับเราด้วยน้ำเสียงเหน่อแบบชาวเล แบบเป็นกันเอง
เราจึงได้รู้ภูมิหลังของรีสอร์ทแห่งนี่ ว่าเพิ่งเปิดได้ไม่นาน ประมาณ 2-3 เดือน ด้วยความไฝ่ฝันของแกว่าอยากมีรีสอร์ทตั้งแต่ 10 ปีที่แล้ว
เนื่องจากที่ดินบริเวณเป็นที่ดินกงสีของแม่แก ซึ่งได้แบ่งทำการให้ลูก 8 คน ในส่วนเท่ากัน ๆ แกจึงมาเติมฝันของแกที่เป็นจริง
โดยการเอาที่ดินไปเข้าธนาคารและนำมาทำรีสอร์ทที่แกชอบ โดยมีพี่สาวของแกซึ่งเปิดรีสอร์ทติดกันช่วยเหลือ ในด้านสถาปนิกผุ้ออกแบบ ในเวลา 1 ปี รีสอร์ทแกจึงเกือบสมบูรณ์ แต่ด้วยความที่แกเป็นชาวเลโดยกำเนิด เรียนน้อย ส่วนลูกแก 3 คนก้อไม่มีท่าที่จะสนใจในรีสอร์ทนี่ ทุกวันนี่แกจึงทำรีสอร์ทนี่คนเดียว ( ย้ำนะครับ ตั้งแต่ซื้อของเข้ารีสอร์ท ยันขนของ ทำความสะอาด รดน้ำสวน ) และด้วยเหตุนี่ แกจึงไม่มีการตลาดเข้ามาช่วยดูแล ยังผลให้รีสอร์ทแกไม่ค่อยมีกรุ้บทัวร์หรือคนรู้จักเลย (มารู้ภายหลัง คนออกแบบสวนให้แก รู้สึกสงสาร จึงออกแบบเว็บให้แกhttp://www.boathousepran.com/ ซึ่งรายละเอียดก็ยังน้อยอยู่มาก )
แกมาดูสารทุกข์สุขดิบตลอดเวลา เหมือนเป็นญาติกัน นำหมึกแดดเดียว ที่แกทำไว้จากการออกเรือไดหมึก ทอดมาให้กินโดยไม่คิดมูลค่า ซึ่งหาได้ยากจากคนทำธุรกิจนี่ ขาดเหลืออะไร แกกุลีกุจอทำให้หมด พอตกหัวค่ำที่ได้มีโอกาสนั่งคุยกับแกจริงจัง จึงได้รู้ว่า คนพักที่แกน้อยมาก อย่างอาทิตย์ที่ผ่านมา รีสอร์ทแกมี 9 ห้อง ได้ว่างตลอดสัปดาห์ไม่มีคนมาพักเลย หรือแม้กระทั่งเสาร์ อาทิตย์ก็ตาม ทั้ง ๆ ที่เมื่อเทียบกับรีสอร์ทข้างเคียงผมว่าห้องพักแกไม่เป็นรอง เมื่อเทียบกับระดับราคา เรตห้องพักแล้วยิ่งไปกันใหญ่
ซึ่งถ้าถามผมขอบอกว่าถูกมากเมื่อเทียบกับสิ่งที่ๆได้รับจากชาวประมงใจดีคนนึง ซึ่งหาไม่ได้ในชีวิตเมืองหลวง
แต่สิ่งลุงช้องแกกังวลในตอนนี่ คือ รายได้แกไม่พอในการผ่อนธนาคาร เนื่องจากลูกค้ามาพักน้อย วันธรรมดาแทบไม่มี ศุกร์ เสาร์ก็น้อย เพราะแกไม่มีการตลาดเลย แกใช้ความเป็นลูกทุ่งของแก คือการเฝ้าคอยลูกค้าขับรถผ่านหน้ารีสอร์ทแก และแวะเวียนมาถาม แกถึงจะได้ลูกค้า
ผมกับแฟนเห็นแล้วอดเห้นใจไม่ได้ จึงรับปากแกว่ากลับมา จะมาโพสต์ในเน็ท ในทุกเว็บที่เรารู้จัก ให้ลุงแกสามารถที่จะทำความฝันแกต่อไปได้
ภายในห้องพัก ตกแต่งสวยงามมาก วัสดุอุปกรณ์ แต่ละอย่างแกใช้ของอย่างดี ยังคิดอยู่ว่าแกเอากำไรมาจากไหน อันนู่นแถมฟรี
อันไหนก็ให้ใช้เฉย ๆ ไม่คิดตังค์
สนใจก็ติดต่อที่ ลุงช้องเองได้เลยนะครับ
Tel : 032-630-613
Mobiles : 083-1080260
ปล....ผมไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรเลยนะครับ ติดต่อได้เองเลยครับที่ลุงช้อง แต่บอกไปด้วยก็ได้ครับ ว่า น้องบาส แนะนำมา แล้วคุณจะได้ไมตรีจิตและอีกหลากหลายที่ไม่ได้จากรีสอร์ทอื่นแน่นอน
ปล...ถ่ายด้วยกล้อง compact เก่า ๆ ยี่ห้อ pentax optio s30 ไม่รู้พอดูได้ไหม จะมี 2-3 รุปที่ยืมในเว็บแกมา
ยงไงก็ช่วยกันส่งต่อก็แล้วกันนะครับ ถือว่าได้ช่วยลุงช้องแก
หากท่านใดมีโอกาสได้ไปเที่ยวประจวบ หัวหิน ปราณบุรี เข้าไปอุดหนุนแกหน่อยนะครับ ถ้าให้ดีก็เก็บภาพบรรยายกาศมีช่วยประชาสัมพันธ์เพิ่มเติมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ