^^ ล่องน้ำกก ไป บ้านใหม่หมอกจ๋าม^^

จากดอยปู่หมื่น

เราลงมาท่าเรือท่าตอน เกือบเที่ยงแล้วผ่านวัดท่าตอนที่น่าขึ้นไปเยี่ยมชมแต่เวลาไม่มากพอ ต้องลงเรือ ไปบ้านวังไผ่ ริมน้ำกก ที่อ.แม่อายอีกหลายกิโล

เรือออก 12.30 น. แต่ต้องรอให้มี 4 คนขึ้นไปค่าเรือไปเชียงราย 350 บาท แต่เราลงกลางทาง 90 บาท

เรือแล่นผ่านความรู้สึกก็เริ่มเปลี่ยน เปลี่ยนจากตื่นเต้นเป็นเร้าใจเพราะเรือแล่นไปสายน้ำกระเซ็น ที่จริงเราไปทางรถก็ได้เพียงแค่ปรารถนาจะล่องเรือ (คิดไว้เป็นปีกว่าจะได้มาล่องที่ท่าตอนค่ะ)

เมื่อได้เวลาท่าเรือตอนออกจากท่าหลังร่ำลากันด้วย รอยยิ้ม ไปค่ะลุยสายน้ำ ลำน้ำกก เป็นครั้งแรกตอนไปไม่รูว่าจะไปไหนตามๆ กันไป ลงเรือที่เป็นเรือหางยาวมีหลังคา เรือขับพาไปตามร่องน้ำ เวลานั่งจะต้องนั่งสลับด้านกัน ไปมาค่ะ เรือเริ่มออก สายน้ำก็เริ่มสาดกระเซ็นตามแรงปะทะ เวลานั่งก็ต้องนั่งสลับข้างกันเพื่อถ่วงน้ำหนักกระมังคะ

ลงเรือหารัก ริมลำน้ำมีทิวทัศน์เหมือนๆเส้นทางแต่คนละรูปแบบอย่างกัน สายลมพัดใบหน้าบานแล้วบานอีก ม่อนบอกว่าหน้าเจ้าทำไมบวมตั้งแต่บนดอยแล้ว ก็เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เจอเมืองเหนือ เมื่อไรจะหายไม่รู้ หายใจก็ไม่ออก กำเลย

วิถีริมลำน้ำกก ท่าตอนเส้นนี้มีใให้เห็นไม่เปลี่ยนแปลง (พูดซะยังกะเคยมานะ)
แล้วทำไมสองคนนี้ ถ่ายภาพกันเองคะ หมั่นไส้
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0772_115.jpg

สำหรับเมืองริมลำน้ำ คนหาปลาตามวิถีทาง บางทีอนาคตเจ้าอาจหนีความสับสนมาชนบทบ้าง ถ้าชีวิตยังคงมี รู้สึกสงบจังเลย

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0779_591.jpg

เจ้านั่งตื่นเต้นไปตามลำน้ำ ผ่านเรือดูดทรายให้เห็น บางทีเรือหางยาววิ่งสวนกระแสน้ำไกลๆ บางทีเรือแล่นไปวิวสองข้างลำน้ำเป็นป่าแนว และขุนเขา ผ่านบ้านชาวบ้านและรีสอรท์
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0785_592.jpg

บางทีกำลังซึ้งๆ กับบทเพลงที่ฟังจาก mp3 แต่เมื่อเหลือบตามจะมองวิว ดันเจอปลาห้าหัวสั้นๆ ของฝ่ายตรงข้ามที่มักจะนั่งเหยียดกันเช่นนี้.. กำ

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0788_336.jpg

เรือที่แล่นสวนทางกลับมาดูให้เกิดสีสันบางกับสายน้ำ กระเด้นกระดอนแล้วกลับมาราบเรียบเช่นเดิม คิดเหมือนเจ้างั้นไหม กับฃีวิตจริงที่บางทีกระเด็นกระดอน แต่ก็กลับมาราบเรียบเหมือนเดิมเหมือนไม่เคยระหกระเหิน กระเด็นกระดอน มาก่อน..
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0792_143.jpg

เลยครึ่งชม.มา 15 นาที เราก็มีถึงท่าเรือของหมู่บ้าน วังไผ่ ชุมชนวังไผ่ทั้งหมู่บ้านนี้เป็นชาว ไทยลื้อ ที่อพยพมาจากดินแดนสิบสองปันนา ในประเทศจีน และเข้ามาอยู่ในภาคเหนือของประเทศไทย ที่จังหวัดเชียงใหม่ เป็นเวลานานแล้ว แต่ยังไม่ได้รับสัญชาติไทย

่บ้านวังไผ่ ที่พวกชาวไทยลื้อสิบสองปันนาอยู่อาศัยนี้ อยู่ในการพัฒนาของโครงการหลวงที่ชื่อ โครงการคือ ศูนย์พัฒนาโครงการหลวงหมอกจ๋าม เป็นหมู่บ้านที่ใหญ่กว่าบ้านวังไผ่ สองหมู่บ้านนี้อยู่ติดกัน

ตอนที่เราลงเรือ นักท่องเที่ยวต่างชาติงงว่าเรามาทำอะไรที่นี่เงียบมาก ไร้ผู้คน แต่บางคนกลับบอก่ว่า ถ้าไม่ต้องไปเชียงรายแล้วไปเชียงใหม่เขาจะขึ้นมากับเราด้วย
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0811_218.jpg

รอครับรอ.......

เดินขึ้นมาบนฝั่ง เจ้าพักสักครู่ เพื่อนๆ ต่างเพลียจากการเดินทาง เลยนั่งเล่นริมน้ำบางคนหลับไป แต่อีกคนเดินลัดเลาะเรื่อยไป แต่เจ้ายืนมองชาวบ้านด้านนี้ หาปลามั๊งคะ เจ้าไม่เคยเห็น

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0814_145.jpg

เราถึงบ้านวังไผ่ ด้วยการขึ้นท่าเรือที่ดูเงียบงัน แบกเป้สานฝันขึ้นมาบนหมู่บ้านไม่มีเสียงอะไรนอกจากเสียงสายลม เสียงนกน้อยๆ เสียงน้ำไหล เราเดินไปด้านบนพบบ้านไทลื้อหลังน้อยๆ ที่มีแต่ชานบ้าน และห้องเล็กๆ ดูเหมือนทำไว้เพื่อเป็นการจำลองภาพสถานที่บ้านไทลื้อที่ตอนนี้เปลี่ยนแปลงไป มากเหลือบ้านไทลือจริงๆ เพียงไม่กี่หลังคาเรือนเท่านั้น

สิ่งที่เจ้าและเพื่อนๆ ตะลึงงัน คือ ภาพพ่อหลวงของประชาชนคนไทย รวมทั้งหมู่บ้านไทลื้อที่นี้แม้จะเปลี่ยนเป็นบ้านกึ่งสมัยใหม่แต่ด้านหน้า บ้านมีแบบนี้
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0795_132.jpg

บางบ้านก็แบบนี้ เพราะที่นี่เป็นของในหลวงกับโครงการหลวงในพระราชดำริ ที่พ่อหลวงอธิบายให้พวกเราทราบ ไว้มาทำที่บ้านบ้างค่ะ

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0796_158.jpg

ติดตามชมอยู่เรื่อยๆครับ

เรานั่งคุยกับพ่อหลวงดาที่บ้านพัก แล้วขอติดตามไปตลาดในอำเภอด้วยกัน โดยไปรถเครื่อง เจ้ากับม่อน พี่ยิ๋งเอ๊ะกับพ่อหลวงดา ที่ดูใจดี ง่ายๆ รูปร่างเล็กลักษณะพูดเก่งเป็นผู้นำของชุมชนที่นี่ ที่ต้องไปตลาดเพราะโฮมเสตย์พ่อหลวงไปหาอาหารใ้ห้เราทำ เราอยากกเห็นตลาดเลยตามไป แต่พอไปตลาดกลับเป็นในอำเภอเล็กๆ แล้วเจ้าก็พบชาวเขา

คุ้นๆหน้าเว๊ยยยยย หงิงงงงงงงงงง คนนี้เป็นคนที่ขายกระเป๋าให้เจ้าที่ท่าตอนนี่หน่า ต่างคนต่างมองหน้ากัน มาได้ยังไง พึ่งรู้ว่าเลยแม่อายไปเป็นโครงการชนเผ่า เขาอาศัยที่นี่ เราต่างเข้าไปกอด เมื่อกี้ได้ตังเจ้าไปตั้ง 100 บาทแนะ เหมือนผิดเลยเจ้า

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0817_173.jpg

ตลาดที่เราจะไปอยู่บ้านหมอกจ๋าม ถัดออกไปอีกฟากถนน 3 กม.จากบ้านวังไผ่

หงิงงงงงงง รอแป๊บนะ คะ มาตกใจหมดเลย.. ต้องโหลดภาพก่อนอ๊ะ

มาต่อตอนพบผู้เฒ่าขายของที่ระลึก ตอนเขาขายกระเป๋าให้เจ้า 100 บาท คนต่างชาติมาเขาไม่ยอมให้เจ้าพูดกับต่างชาติ เขาบอกคนต่างชาติว่า 200 แต่เจ้าบอกว่า เอาแค่ 100 ก็พอ 2 ใบ เจ้ากับต่างชาติ เลยรู้สึกเหมือนผิดที่ไปขัดราคาเขาอ๊ะ

http://www.korbsaipraifah.com/module...c_0819_107.jpg

ซื้อของแล้ว พ่อหลวงรอเราที่มัวแต่ตื่นเต้นเก็บภาพ เจอชาวเขาไม่เท่าไร เชื่อไหมว่าเจ้าเจอน้องติ๊ด ที่เมื่อปีก่อนเจ้าแบกเป้มาเชียงรายเชียงแสน ขึ้นดอยสะโงะ ที่สามเหลี่ยมทองคำ ที่โครงการหลวงดอยสะโงะ ดินแดนชนเผ่าอาข่าที่ไม่ไกลตัวเมือง น้องติ๊ดเป็นเด็กในโครงการหลวงที่พาเจ้าตะลอนไปเก็บผลิตผลจากชาวบ้าน และพาไปบ้านสวน ที่เจ้าของสวนเป็นคน อ.แก่งคอย สระบุรี บ้านเดียวกับเจ้า

เจ้านึกย้อนกลับไป อะไรให้เรามาเจอกัน น้องเขาออกจากโครงการหลวงมาค้าขายผลไม้ที่แม่อาย กับครอบครัว และมีเจ้าตัวน้อยๆ เรากอดกันด้วยความดีใจค่ะ

เจ้าไม่มีภาพเพราะพ่อหลวงรอเรา เพื่อกลับไปทำอาหารค่ำคืนนี้

ได้เที่ยวอีกแล้ว น่าอิจฉาเจ้านาง จังเลยครับ

โห ๆ ผมอยู่เชียงราย แต่ยังไม่เคยไปเที่ยวเลยอ่ะ