วันนี้เข้าสู่ช่วงรักการอ่านอีกเช่นเคย*
เศรษฐีท่านหนึ่งมีลูกสาวมารยาทงามอยู่สามคน ท่านเศรษฐีเฝ้าประคบประหงมดูแลเรื่องมารยาทมาเป็นอย่างดีมาั้ตั้งแ่ต่เล็กจนโตและเมื่อถึงวัยแ่ต่งงาน ลูกสาวทั้งสามคนก็แ่ต่งงานพร้อมกันเข้าห้องหอวันเดียวกัน ผู้เป็นพ่อก็กลัวว่าลูกจะมีปัญหาในคืนวันส่งตัวเข้าห้องหอ จึงได้แอบมายืนหน้าห้องหอลูกสาว
ณ หน้าห้องหอลูกสาวคนแรก ท่านเศรษฐีได้แอบฟังก็ได้ยินเสียงลูกสาวตัวเองดังลอดออกมาจากห้องได้ใจความว่า
ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ ลั่นตลอดทั้งคืน ก็บังเกิดความสงสัยแล้วก็เดินไปห้องหอลูกสาวคนรอง
ก็ไปแอบฟังอีกก็ได้ยินเสียงดังลอดออกมาว่าขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ดังลอดออกมาอีก ก็สงสัยหนักไปอีก
จึงเดินไปห้องหอของลูกสาวคนเล็กเพื่อฟังเสียงปรากฏว่า ห้องลูกสาวคนเล็กไม่มีเสียงอะไรเล็ดลอดออกมาเลย
*****
รุ่งเช้า ท่านเศรษฐี มีโอกาสจึงถามลูกสาวทั้งสามคนว่า เมื่อคืนนะมันเกิดอะไรขึ้นพวกเองถึงได้ร้องออกมาอย่างนั้น
*
ลูกสาวคนแรกบอกว่า ก็พ่อสอนมาเองนี่ค่ะ ถ้าใครทำอะไรให้เราถูกใจ ละก็เราก็ต้องขอบคุณเขานี่
*
ลูกสาวคนรองบอกว่า ก็พ่อสอนหนูมาเองนี่ค่ะ ว่าเวลาเราเอาขาไปพาดคอใครนะมันไม่สุภาพ เขาจะโกรธเอาหนูก็เลย พูดขอโทษเขา
*
เมื่อมาถึงลูกสาวคนเล็ก ท่านเศรษฐี ก็ถามอีก เออว่าแ่่ต่เองละ ทำไมไม่พูดอะไรกับเขาเลย
ลูกสาวคนเล็กจึงบอกว่า ก็พ่อสอนหนูมาเองนี่ค่ะ ว่าเวลากินหรืออมอะไรอร่อยๆ อยู่ในปากนะห้ามพูด หนูก็ไม่พูดนะค่ะ
