วันว่างๆ ..อีกหนึ่งการเดินทาง เจ้าจำได้ นู๋บิว จากต้วมเตี้ยมคลับ และหลายๆคน ยกให้เจ้า เป็นเจ้าแม่เขาใหญ่.. บร้าป่าวฟระ ไม่นะ เจ้าแค่บ้านใกล้ และไม่มีที่จะไป หลายครั้งเมื่อหัวใจว่างเปล่า...บางทีไม่เหลืออะไร เจ้าก็ขึ้นเขาใหญ่..
Printable View
วันว่างๆ ..อีกหนึ่งการเดินทาง เจ้าจำได้ นู๋บิว จากต้วมเตี้ยมคลับ และหลายๆคน ยกให้เจ้า เป็นเจ้าแม่เขาใหญ่.. บร้าป่าวฟระ ไม่นะ เจ้าแค่บ้านใกล้ และไม่มีที่จะไป หลายครั้งเมื่อหัวใจว่างเปล่า...บางทีไม่เหลืออะไร เจ้าก็ขึ้นเขาใหญ่..
ผมก็พึ่งไปมาครับกลับมาถึงระยอง 22.30 ฝนตกนิดหน่อยเดินไปในป่าเจอทากกัดกัน3คนเลย(ผู้ใหญ่)ผมโดนด้วยแถมขึ้นรถจะกลับระยองด้วยแสบจริงๆ
เส้นทาง จากระยอง-สวนสยาม-ฟาร์มโชคชัย-นอนตีนเขาใหญ่-ทองไพบูรณ์-ลำตะคอง-ไหว้หลวงพ่อโต-ขึ้นเขาใหญ่-ระยอง 2 วัน1คืนไปกัน 4 สาว 1หนุ่ม
อ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ evoda3
ไปหลายที่จังคะ ดีใจมีเพื่อนขึ้นเขาใหญ่
ค่อยๆ นำภาพมาให้เพื่อนๆได้ชมนิดหน่อยสิคะ จะได้เห็นสถานที่แปลกใหม่ เจ้านางเองยังไม่เคยไปเลยคะ ทองไพบูรณ์ หลวงพ่อโต สวนสยาม ฟารม์โชคชัย
แจมๆในนี้ก็ได้คะ ขอบคุณค่ะ
เต้นท์ผม ปิดสนิท โรยปูนขาวรอบๆ ตื่นเช้ามา ก็ยังเห็นทากตัวกลมดิกอยู่ด้วยเลย เข้ามาไงฟะ!
วันนี้ง่วงอ๊ะคะ. ไว้ทิตย์หน้ามาต่อนะคะ.เสาร์นี้มีธุระ ไปหาหมอออออออ ที่จุฬา แล้วเลยไปสวนผึ้ง ที่มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์์..
ครั้งนี้ ตี๋สามเฝอ เบียร์ และชายเต.. อยากเดินป่าหาธรรมชาติ หนุ่มๆ แต่ละคนเจ้าสำอางกันทั้งนั้น จะทำไงดี งานก็ต้องทำ แต่เรื่องเที่ยว ไม่บันยะบันยัง อีกหน่อยคงไม่เหลืองานให้ทำเพราะโต๊ะทำงานดูเก่าและขลังมากเกินไปแล้ว.. นายจะด่าไหมฟระนี่..
ไปค่ะไป "ขึ้นเป้"
คลองอีเฒ่าง่าย ๆ สบายๆ แต่เหนื่อยมากมาย..กับเพื่อนๆ นักเดินทางที่ไม่ใช่ตัวยง
เรารวมตัวกันที่หน่วยป้องกัน. ตาวุฒิ เป็นผู้นำพาเราเดินทาง เราไม่ทำผิดกฏเสมอ การเดินทางเพื่อป้องกันภัยต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้น เมื่อเราพร้อม.ก็โบกรถหน้าที่ทำการไปลงยังหน่วยหนองผักชี.
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2479_454.jpg
และเริ่มแบกเป้ สาวเท้าเข้าป่า บ่ายสองโมงแล้ว เราพึ่งเริ่มเดินทาง ตะวันที่ย้อนแสง ทำให้เราได้ภาพที่งามตา ท้องทุ่งหญ้าเขียวขจี และมีความหวัง เสียงนก สายลมที่พัดผ่านพาดลำคำ ผ่านกาย เหงื่อที่เริ่มหยดไหลเพราะอากาศร้อนกลางแสงแดดที่แผดจ้า..
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2474_174.jpg
ทุ่งหญ้าที่กำลังเติบโต สูงเกือบเท่าศรีษะเรา บ่งบอกให้เห็นถึงความสมบูรณ์ของป่าที่นี่ สัตว์ป่า มักมากินหญ้าเสมอ วัฏจักร กำลังเริ่มต้นเมื่อหญ้าระบัด ฉะนั้นเมื่อสัตว์ป่าเยอะ...ทากน้อยๆ ก็เยอะตามเป็นทวีคูณ..
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2472_165.jpg
เจ้า..ทำอะไร เจ้าแบกเป้เดินช้าๆ ตามครรลอง คิดทบทวนเวลาที่ผ่านมา..เจ้าทำอะไรหลายอย่างจนเกือบจะบอกได้ว่าคุ้มแล้วกับ ชีวิตที่เกิดมาครั้งหนึ่ง ตายครั้งหนึ่ง.. เวลาที่นับย้อนกลับไปทุกวัน..ทำให้เจ้าเริ่มคลายความหวาดกลัว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด "เพื่อนคนหนึ่งของเจ้าบอกว่า จะมีกี่ชีวิต ที่มองย้อนกลับไป แล้วทำให้เรายิ้มได้" นั่นคือกำลังใจให้ตัวเอง..
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2480_123.jpg
ทำไง จะได้ไปลุยป่าเขาลำเนาไพรอย่างนี้มั่งนะ อิจฉาจัง
อ้าว!! ขออภัย ที่ปาด อิอิ
เรานั่งพักกันที่หอส่องสัตว์ มองแอ่งนำด้านล่างที่สัตว์ป่ามักจะมาหากินน้ำเสมอ จากถนนมาที่หอส่องสัตว์ประมาณ 700 เมตรมั๊งคะ ไม่ไกลเท่าไรนัก
เราพักกันได้แป๊บเดียว น้องทากุจังก็เริ่มไต่ขึ้นบนถุงกันทาก ธ่อ เสียชื่อ ถุงกันทากเลย. ทากไม่ขึ้นขา แต่ทากขึ้นหัวขึ้นคอเป็นว่าเล่น แหย๋ง
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2477_141.jpg
อ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ CK Driftking
เจ้าขอแค่เสาร์ทิตย์ ก็ได้ค่ะ สนใจเจ้านางนำทาง...ต่อจากจนท.อีกที เอาแบบชิวๆ ไปถ่ายภาพฤดูหนาวบนเขาใหญ่ไม่ไกลผู้คนเดินเท้า 3-4 กม.ชิวๆ
ตัดสินใจด่วน เจ้าพาไป เจ้าพาไป มาแต่ตัว หัวใจ พร้อมกล้องถ่ายภาพ นอกนั้นเจ้าหาให้.. ยกเว้น กกน.เอาไปเองนะ คริ คริ ไปป่าวคะ:i40:
กำลังเดินจะแซงเบียร์ (เด็กขนน้ำ) อยู่ดีๆ อ้าว ทำไมมีคนเดินสวนออกมาอ๊ะ.. นี่เราหันหลังถ่ายภาพ หรือยังไงเนี่ย.. งง
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2476_126.jpg
เพื่อนๆ เดินไปแล้ว เหลือเจ้ายังจมกับความครอบงำคนเดียวท้ายตรงนี้ เมื่อเงยหน้ามองไป อีกไม่ไกลค่อยๆ ก้าวต่อไป" ทาเคชิ"
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2478_109.jpg
แนวต้นหญ้าที่ได้ระดับ พัดอ่อนไหว บางทีเจ้าก็เห็นต้นหญ้าโอนเอนไปตามกระแส หวนนึกถึงใครบางคน..วันที่ฝนหล่นพรำ จะมีสักวันไหม ที่เจ้าได้พาใครๆ มาชื่นชมธรรมชาติบนมรดกโลกเขาใหญ่เช่นนี้..
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2481_503.jpg
พักกันพอหายเหนื่อยแล้ว เรา 5 ชีวิตเริ่มเดินทางกันต่อ ไปยังป่าด้านใน..
ยังเดินไม่เท่าไร เราก็พบซากขาเก้งหรือกวางไม่รู้ด้านนี้ ตาวุฒิ บอกเราพร้อมจับให้ดูและวางไว้ที่เดิม นี่แหละชีวิตสัตว์ป่า บางทีเจ้าอยากได้ภาพบ้างเพื่อเก็บภาพสัตว์ป่าแต่ความกลัว ทำให้เจ้าแค่นึกก็ไม่เจอดีกว่าคะ นึกถึงตอนเจอช้างป่า ที่ภูหลวง น่ากลัวอ๊ะ
เจ้ามองไปรอบๆ กาย ค่อนข้างเหนื่อย..ใจมากมาย ในความรู้สึก เจ้าหันไปมองรอบๆ กาย ป้ายหอส่องสัตว์ ที่เจ้าอยากวิ่งไปเก็บภาพ ดูตัดกับบรรยากาศ ทุ่งสีเขียว ฟ้ากระจ่าง.. ทำไมดูเงียบงันแม้แต่เสียงชะนีไกลๆ ยังไม่ได้ยินเลยค่ะ
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2487_355.jpg
ระหว่างเดินขึ้นเนินบ้าง กระโดดหนีทากบ้าง น้ำแฉะบ้าง เจ้าก็ไม่มีภาพอีกเลย แหยงอ๊ะ แหยง มาป่าก็บ่อย เจอทากก็เยอะ ทำไมเจ้าไม่ชินสักที เสียงกร๊ดกร๊าด วีดว้ายทำให้หนุ่มๆ รำคาญ เดือดร้อนชายเต..ต้องใช้ตรินบ้างไม้บ้าง เขี่ย.. ให้ แล้ว... เจ้าก็เดินไม่ไหว เดือดร้อนตาวุฒิ มาแบกเป้เจ้าไป..
ระยะทางแค่ไม่กี่กิโเองนะคะ สามกิโลมั๊ง...
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2501_392.jpg
ถึงหน่วยเมื่อตะวันจะลับฟ้าแล้ว
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2491_148.jpg
ด้านทุ่งด้านหน้า เจ้ายืนหันหลังกลับมามองเส้นทางที่ผ่านมา ว่าจะเดินไปเก็บภาพ แต่ทว่า..เหนื่อย เมื่อย ล้า.. เลยนั่งจับเจ่าใต้ฟลายชีท...อย่างเงียบๆ คิดทบทวนสิ่งที่ผ่านมา.. คิดถึงเพื่อนๆ ที่มีภาระกิจมากมาย อยากให้หาเวลามาพักบ้าง.. กับสถานที่แบบนี้...จริงๆนะ
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2502_160.jpg
ไม่รู้จะทำอะไร... เดินสำรวจแคมป์เล็กๆ ได้บรรยากาศ ทำไมเหลือเจ้าคนเดียวคนอื่นหายไปไหนหมดนี่
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2503_177.jpg
เมื่อไม่มีอะไร ก็เดินกลับไปยังบ้านพัก ไปทำอาหารงานนี้ ตาวุฒิ ลงมือให้พวกเราเชียวนะคะ พี่ๆ ที่มาก็พูดคุยบอกเล่าเก้าสิบ น้องๆ จาก TSD ก็แอบเข้ามาพร้อมกับโชว์ภาพสวยๆ ให้เจ้าดูคะ
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2505_789.jpg
ด้านใน.. ขนาดตากถุงกันทากเขาใหญ่ไว้ เจ้าทากน้อยยังไต่มาจนได้ ยี้...
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2508_148.jpg
รังรักของเจ้านาง.. สีน้ำเงิน
ส่วนสีแดงน่ะ รังรักของก๊อกกะเบียร์ คอนโด 2 ชั้นริมๆ ป่า
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2507_205.jpg
เช้าวันใหม่ที่สดใส วันนี้ต้องกลับ เจ้าต้องทำงานแต่ทว่า สามหนุ่ม ยังอิดเอื้อนไม่กลับเพราะหลงไหลคารมตาวุฒิ ที่บอกว่าสามารถตัดป่าไปหน่วยบึงไผ่ได้ อะไรกัน อาหารก็ไม่มีว๊อย.. เอาไงดี กลัวโดนไล่ออกก็กลัว บั้านก็อยากกลับ อยากไปต่อก็อยาก.. พูดคุยด้วยการตัดสินใจไม่นาน สี่คนเราตกลงไปยังหน่วยบึงไผ่โดยตัดป่าอีกครั้ง อีกวัน ไปดาบหน้า
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2584_517.jpg
บรรยากาศบ้านพักจนท.หน่วยคลองอีเฒ่า... เรียบๆ ง่ายๆ สงบ ดีคะ
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2598_409.jpg
ที่แคมป์ไฟ ที่มอดแล้ว เจ้านางมานั่งผิงไฟตรงนี้ ยามเช้า ที่เจ้ามักหยิบโทรศัพท์ ออกมาเพื่อมองหาอะไรบางอย่างในความรู้สึก แต่ทว่า ทำไมวันนี้ไม่มีสัญญาณ ทำไมของก๊อก กะเบียร์ โทรกันเป็นว่าเล่นเลย หง่ะ พึ่งเห้น ที่บาทามีรอยทากกัด
http://www.korbsaipraifah.com/module...010303_188.jpg
แล้วเราก็ได้เวลาเดินไปอีกหน่วยหนึ่งท่ามกลางสัตว์ป่า และหนีต่อแตนกันจ้าละหวั่น..
แต่ก่อนไปขอเก็บภาพเป็นที่ระทึก กลางทุ่งหญ้าที่น้อยคนจะเข้ามาถึง
http://www.korbsaipraifah.com/module...010316_280.jpg
ภาพกลางทุ่งหญ้าระบัดกันบ้างละ ก่อนไป
http://www.korbsaipraifah.com/module...010323_212.jpg
จากหน่วยคลองอีเฒ่าเขาใหญ่ เราเดินข้ามลำธารตัดป่า มีการศึกษาพรรณไม้เชิงนิเวศน์ แต่ทว่า มันลุยดงทากอ๊ะคะ หยุดไม่ได้ หัวใจจะขาดดิ้น แต่เมื่อเจอกล้วยไม้ เอื้องชนิดนี้ เจ้ายอมแบกะดินถ่ายภาพใช้แฟลชหัวกล้องอีกต่างหาก
ดูรองเท้าเดินป่าของพวกเราซะก่อน เข้าป่าลึกซะขนาดนี้ มีแค่เสื้อกล้าม กางเกง1ตัว เปล ฟลายชีท ถุงกันทาก และรองเท้าแตะกัน แต่ละคนพร้อมๆ ทั้งน้าน.. ไปด้วยใจน่ะ
ป่าก็คือป่า ต้นไม้ใหญ่รายทางมีให้เห็น แม้แต่รอยตีนหมีที่ตะกายไปบนยอดไม้ รอยเท้ากระทิง รอยช้าง เสียงลิงค่างบ่าง ชะนี มด ปลวด ไส้เดือน แมลงป่าต่างๆ เราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน... ได้อะไรมากมายกับตาวุฒิ จนท.นำทางของเจ้า
จากการต้องตะกายทากหนีทาก ทำให้เ้จ้าไม่ได้ถ่ายภาพอีกเลย ก็จนท ถือเป้ให้ เบียร์ถือกล้องให้ ต่างแยกย้ายกันไปจะถ่ายภาพอะไรไม่ได้เลย..
พ้นป่ามาด้วย 3 ชม. เมื่อออกจากป่ามาเรานั่งพักที่ลานหินลานดินทำอะไร ดูสิ..นั่งพักกายและแกะทากที่เกาะมาเป็นกำๆ มือ ท้งตัวไม่หัวก็คอ ไม่คอก็พุง ไม่พุงก็.... ตรงไหนๆ
แดดที่ร้อนแต่ไม่อ้าวก็เล่นเอาหน้าดำตัวดำ เห็นหลังคาหน่วยบึงไผ่ใกล้ๆ แต่ทำไมไม่ถึงสักที .......
และเมื่อถึงหน่วยบึงไผ่ สิ่งแรกที่ทำคือโยนเป้และเริ่มถอดสิ่งห่อหุ้ม ค้นหารอยคันรอยเืลือด ต่างคนต่างได้คนละแผลสองแผล
แล้วอาหารมื่อเที่ยงที่ทำคือไข่ เพราะงานนี้ไม่ได้เตรียมอะไรมาก็เล่นอยากมาก็มามาหาเอาดาบหน้า
ตอนที่นั่งแกะทากกันเป็นกอบเป็นกำแล้วเราก้เดินตัดเนินไปยังหน่วยบึงไผ่ บ่ายสองแล้ว แวะไปดูหมู่บ้านเก่าสมัยร้อยปีที่มีเครื่องชามสังคโลกประปราย... ที่นี่เป็นหมูบ้านก่อนจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ
ในหน่วยป่าไม้ เจ้าคลุกคลีจนพอจะทราบได้ถึงความเป็นอยู่ ถึงงบประมาณ ถึงการจัดการ แต่ที่แน่ๆ จนท.ยินดีพาเราไปสู่จุดหมายอย่างถูกต้องถ้าเราทำตามกฏของแต่ละพื้นที่ และน้ำใจที่มอบให้กับพวกเรา แฟรงค์ จนท.ที่คุ้นเคยเจ้า งานนี้ทำอาหารให้เราทานอย่างเต็มกำลัง หน่วยบึงไผ่ถ้าเดินจากถนนใหญ่ กม.33 จะเข้ามาแค่ 2 กม.เอง แต่เราตัดจากหน่วยคลองอีเฒ่าผ่านโป่งชมรมเพื่อนด้านใน เจ้าสังเกตุเองว่าเ้ป็นด้านนี้ เลยใช้เวลาหลายชม.เพราะตัดป่า 7 กม. กว่าจะถึง รู้งี้โบกรถด้านหน้ามาเข้าปากทางก็ด๊
เดินไปเดินมา... ง้า............ ทากมาจากไหนคะนี่ หล่นลงมาจากขากางเกง เมื่อสำรวจแล้ว อ้อ ที่ปลายขานี่เอง.. หงงิงงงงง เสียงวี๊ดว้ายของเจ้าเล่นเอาทุกคนแตกตื่นรวมทั้งโกยอ้าวมาเป็นจุดเดียว ยกเว้นแฟรงค์ ที่หัวเราะชอบใจและเข้าครัวทำอาหารให้เราต่อไป
เวลายังเหลืออีกมาก การพูดคุยแลกเปลี่ยน รวมถึงการจับกล้องส่องภาพ ตี๋เพื่อนเจ้า ถอยกล้องมือสองที่รักนักหนาออกมาเจ้าไม่รุ้ว่าอะไร มีนิคอีกตัวที่ถนอมมากขนาดเล่นน้ำยังฝากเจ้าดูแลเลยค่ะ
เราคิดถึงอาหารเย็น ที่ไม่มีอะไรจะทำนอกจากข้าวเปล่าแล้ว แฟรงค์พาเราไปในคลองหลังหน่วย ไปทำอะไร ไปหาหอยขมค่ะ ภาพที่ไม่อาจให้เห็นตัวคนได้ โป๊อ๊ะ เห็นแล้วหยอง
http://www.korbsaipraifah.com/module...c_2642_173.jpg