แด่มนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย

บางช่วงบางตอน ช่างคล้ายชีวิตของผมสิ้นดี จบ ปวช. ไปเรียน ปวส. ที่เมืองกรุง ตอนปี 36 เรื่อยมา แล้วก็ทำงาน จนถึง ปี 47 ตัดสินใจกลับมาดูแลพ่อแม่และ ทำงานธุรกิจด้าน IT ของตัวเองเล็กๆ ถึงวันนี้ คิดว่าตัดสินใจถูกแล้ว ก่อนนั้นตอนอยู่ กทม. กิเลสผมมันเยอะจริงๆ ไม่ค่อยเหลือเงินเก็บเลย ทั้งเพื่อน สรวลเสเฮฮา ทั้งสุรา และนารี มีอันต้องใช้หลวงพ่อแดง หลวงพ่อม่วงเป็นใบเบิกทางทุกทีไป
ตอนนี้มีบ้าน 1 หลัง กับรถ Vigo และ Triton อย่างละคัน เมีย 1 คน ลูกชาย อีก 1 ปีหน้าว่าจะเอาอีกซักคน กะลังดี หากอยู่ กทม. ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ชีวิตจะมีอะไรเป็นชิ้นเป้นอันบ้าง?

อ้างอิง:

---

โพสต้นฉบับโดยคุณ benzcom

ดีที่ยังเหลือ ผมหมดตั้งแต่วันที่2แล้วครับ ไฟแนนซ์+อิออน+เฟริสชอยส์+อีซี่บาย+ค่าโทรศัพท์+ค่าบ้าน อีก20กว่าวันแล้วแต่โชคชะตาจะพาไปครับ 555+

---

ชีวิตน้าช่างเหมือนผมจิงๆ 555 :kapook-17196-7812:

ขนาด 13600 ยังไม่เหลือ แล้วพวกทำโรงงาน + Ot ได้ 7000- 8000 จะไปเหลืออะไรเนี่ย

00000

มีเกลือกินเกลือครับ มีพริกกินพริกครับ สถานการณ์เดียวกัน

สมัยทำงานกทม. ถึงวันเงินเดือนออก ไม่ต้องทำไรคับ แค่นั่งคิด เงินก็หมดแล้ว555555
ทุกวันนี้ก็ไม่มีเงินเก็บเลยอ่ะ ต้ิองอาศัย ผบทบ. (ลูก 5 คน) เหนื่อยเจงๆ อยากแต่งรถ ผบ.แกไม่อนุมัติซักที เซ็ง

อ่านจนจบ ถึงได้รู้ซึ้ง ยังมีอีกหลายๆคนก็ไม่แตกต่างจากเราสักเท่าไร ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป แต่ถึงยังไง กำลังใจเกิน 100 / 2 มือ 2 เท้าเรายังมี แถมอีก 1 ใจที่เกิน 100 บ่หยั่นงานหนักเบา สู้ต่อไปเพื่อตัวเราเองและครอบครัว จงเจริญ ๆๆๆๆ
ปล. " ไม่หลบไม่อู้ก็สู้ไม่ไหว ไม่เตะไม่ต่อยก็เละกันใหญ่ "