เริ่มด้วย สิงค์โปร์ก่อนละกันนะครับ
มองจาก ออฟฟิศของ Economic Development Board ครับ
Printable View
เริ่มด้วย สิงค์โปร์ก่อนละกันนะครับ
มองจาก ออฟฟิศของ Economic Development Board ครับ
ดูท่าเรือของเค้ากันครับ
Hub ของเอเชีย
ใหญ่มากๆครับ
เมืองเค้ากำลังจะเป็นเจ้าภาพโอลิมปิคเยาวชนครับ
ขออภัยที่ไม่ชัดนะครับ เพราะเลนส์กล้องเริ่มเป็นไอน้ำตอนเอาออกมาน่ะครับ
ตึกข้างหลังเป็นโรงแรม กับ casino เพิ่งสร้างใหม่ครับ
คนต่างชาติเข้าฟรี แต่คนสิงคโปร์ ต้องเสีย 100 เหรียญ ค่าเข้าครับ
เย็นแล้วก้อไปทานข้าวครับ
เมนูยอดนิยม ก็ Pepper Crab (ปูผัดพริกไทยดำ) กับ Chili Crab (ปูผัดพริก) ครับ
เสร็จแล้ว ก็เดินไปดู ไอ้เจ้าสิงโตหางปลา กับเค้าซักหน่อย
นี่คือไอ้เจ้าตึกที่ผมว่าน่ะครับ
ตรงกลางเป็นโรงแรม
ส่วนด้านบนที่เหมือนเอาเรือไปวางเทินอยู่นั้นเค้าว่าเป็น casino.
อยู่ สิงคโปร์ ๓ วัน ก็บินต่อมาที่ กัวลาลัมเปอร์
ด้วยเจ้าเครื่องเล็กๆ ลำนี้ครับ
ผู้โดยสารส่วนใหญ่เป็นแขกมาเล
เหม็นมากมาย
มองสนามบินชางงี ของสิงคโปร์จากด้านบนครับ
เค้าว่าเป็นท่าอากาศยานที่ดีที่สุด อันดับ ๓ ในโลกครับ
ตอนนี้อยู่กัวลาลัมเปอร์ครับ เดี๋ยวถ่ายรูปมาฝากอีกครับ
ขอตัวไปทำงานต่อก่อน
ไว้พบกันใหม่
คิดถึงเมืองไทย
คิดถึงลูก คิดถึงบ้าน และ ผบ.
คิดถึง triton
กว่าจะได้กลับไปขับคงอีกหลายวัน
ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ......ยังไงก็ถ่ายรูปสวยๆมาให้ชมอีกนะครับ:i40:
...สวยครับสวย น้านัทเอาแขกผู้ชายมาลงมั่งดิครับ อยากเห็นของเหม็นๆ คริๆ...
i wait you at combudia5555555555
ตอนนี้ผมอยู่ที่ Saigon ไม่ไกลจาก Cambodia มาก นักครับอ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ JADUM
ส่งใจไปหาละกันนะครับ
เอาตึกแฝดมาฝากครับ
อยู่ที่ กัวลาลัมเปอร์ ไม่ค่อยได้ไปไหนมากนักครับ
เน้นประชุมอย่างเดียว
เลยพอมีรูปมาฝากแค่นี้ครับ
แหงนคอตั้งบ่ากันเลยครับ
Zoom เข้าไปอีกหน่อยครับ
ถ่ายรูปแล้วเนียนมาก ทั้งสิงคโปร์ แล้วก็มาเลย์ ผมเคยถ่ายมุมคล้ายๆ น้านี่แหละครับ แต่กล้องมันถูกงะ ได้ภาพมาไม่กล้าโชว์เลย 555
คิดถึงจัง อิอิอิ ผมมีโอกาสได้ไปเมือ2ปีที่แล้วครับสวยมากกกครับอ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ walkingspeed
แต่บ้านเราสบายใจกว่า:kapook-17195-8823:
วันนี้เพิ่งไปมุดอุโมงค์ เวียดกง มาหมาดๆ เลยครับ
ถ้าต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ก็ตามลิงค์นี้ไปเลยครับ
http://www.cuchitunnel.org.vn/conten...xie6.php?lan=1
คนเวียดนามแต่ก่อน ฉลาดและอดทนมากเลยครับ อุโมงค์ มี 3 ชั้น มีทั้งห้องประชุม, ห้องทำกับข้าว (แต่ต้องต่อปล่องไฟออกไปอีก ไม่ต่ำกว่า 20 เมตร เพื่อไม่ให้ ทหารอเมริกันจับได้), ห้องพยาบาล, ห้อง recycle อาวุธ และมีทางหนีลงแม่น้ำ saigon กรณีที่โดนระเบิดลงอีก
ทางเข้าอุโมงค์แบบนี้จะพบได้ทั่วไปครับ
ผมลองมุดลงไปถ่ายรูปดู แต่ไม่ได้มุดเข้าไปครับ เพราะมันเล็กกว่า size ตัวผมมากเลย (แถมอากาศไม่ค่อยพอจะหายใจด้วยครับ)
อันนี้เป็นรถถังที่ถูกเวียดกงทำลายเมื่อปี คศ. 1970
ก่อนผมเกิดซะอีก
กับดัก ภูมิปัญญาชาวเวียดนามครับ
ใครเผลอเหยียบลงไปล่ะก็ ขามี ๔ รูแน่ๆครับ
กับดักอันนี้ ของจริงจะมีพวกเศษไม้วางพรางแล้วก็ปิดหน้าต่างไว้ครับใครตกลงไป ก็คิดว่า ซี่โครงน่าจะมีรู
คิดแล้วเสียวสีข้าง เพราะเหล็กแหลมมีเงี่ยงเหมือน เบ็ดด้วยครับ
กับดักอันนี้ดัดแปลงมาจากกับดักสัตว์น่ะครับ
ฝามันจะหมุนได้
พอหมุนเสร็จมันจะหมุนกลับมาปิดที่เดิมครับ
หลุมนี้เกิดจาก ระเบิดของเครื่องบิน B52 ครับ
บ่ายก็ไปดูพิพิธภัณฑ์สงครามต่อครับ
พิพิธภัณฑ์นี้อยู่ในเมือง
มีเครื่องบินเก่าๆ รถถังเก่าๆ จอดให้ดูมากมายครับ
มีคุกจำลองให้ดูด้วยครับ
ส่วนใหญ่เป็นภาพที่ถูกถ่ายไว้ตอนมีสงครามน่ะครับ
ดูแล้วหดหู่มากๆ เลยครับ
ไม่น่าเชื่อว่าคนเราทำกันได้ถึงขนาดนี้
ทั้งปืนกล ระเบิด รถถัง เครื่องบินรบ อาวุธเคมี
แถมมีรูปเศษซากมนุษย์ที่ถูกฆ่าอีกมากมาย ซึ่งไม่อยากนำมาให้ดูน่ะครับ (เศร้า)
แต่มีสองรูปที่ผมดูแล้วประทับใจ มากๆ เลยครับ
สงสารเด็กผู้หญิงคนนี้น่ะครับ แกคงร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลเลย
ลุงคนนี้คงกำลังขอชีวิตอยู่น่ะครับ
"the Purple People Eater"
ตารางเปรียบเทียบ ครับ
ผมชอบอนุสาวรีย์นี้ครับ
มันดูมุ่งมั่นดี
ดูเมืองเค้าแล้วก็มามองเมืองไทย....ท่าจะเหนื่อยแฮะ
ว่าแล้ว ก็ สู้ๆ ตั้งใจทำงาน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี
ช่วยกันขับเคลื่อนประเทศไทยครับ
ขอบคุณมากครับอ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ kamkaew1
สำหรับคำติชม :)
คราวนี้ ผมก็ใช้กล้อง compact ธรรมดาครับ
Panasonic TZ-7 ครับ (ไม่อยากแบกตัวใหญ่มาครับ เพราะแบกไม่ไหวครับ)
ผมว่ากล้องมันคุณภาพค่อนข้างพอใช้ได้เหมือนกันครับ
มีข้อเสียที่กินแบตดุไปนิดนึงครับ
ถ่ายวันเดียว เช้ายันบ่าย ก็หมดซะแล้วครับ