Printable View
ลองอ่านดูครับ ไม่ต้องมีคำอธิบายใดๆ:87 2:
ไฟล์แนบ 129055
ไฟล์แนบ 129045
ไฟล์แนบ 129049
ไฟล์แนบ 129053
ไฟล์แนบ 129040
ไฟล์แนบ 129042
ไฟล์แนบ 129041
ไฟล์แนบ 129051
ไฟล์แนบ 129054
ไฟล์แนบ 129050
ไฟล์แนบ 129046
ไฟล์แนบ 129052
ไฟล์แนบ 129043
ไฟล์แนบ 129048
นึกถึงเรื่องนี้กันมั่งนะครับ รักใดเล่า เท่า แม่ รัก ลูก
คิดถึงแม่ขึ้นมาทันทีเลย
ขอบคุณคร้าบบ น้าเน็ก....
โทรแม่ตอนนี้เลยค้าบ
คิดถึงแม่ เหมือนกัน
อย่ามา ดราม่า ใส่ฉันนะ น้าเน๊ก
เล่นซะจุกเลย ได้อ่านอะไรดีๆ เยี่ยมมากเลย
ขอบคุณครับ น้าเน็ค
สุดยอดเลยครับน้า t t ผมเป็นนึงที่ไม่เมินเสียงเรียกเข้าของแม่ มานานแล้ว เคยทำตอนเป็นวัยรุ่น แต่ตอนนี้ ยิ่งอายุเยอะ ยิ่งอยากรับอยากโทรไป ถ้าแม่ไม่โทรมาจะรุ้สึกแปลกทันที
คิดถึงแมจังเลย......แม่กินข้าวกับอะไรวันนี้
ขอบคุณครับน้าเน็ค แต่ตอนี้ผมรอสายลูกค้า มันไม่โทรมาแง้ๆๆๆๆๆเอาของผมไปบานเลย
ความเป็นห่วงเป็นใยของคนที่เราๆเรียกว่า แม่ บางครั้งบางคลาลูกอาจมองว่าจู้จี้ลำคาญ แต่สักวันหนึ่งหากไม่มีคนๆนี้ ท่านจะรู้สึก
ขอบคุณครับ ต้องโทรหาแม่บ้างแล้วครับ
อ่านแล้ว t_t
ขอบคุณมากครับ ....
ขอบคุณครับน้าๆทุกท่าน ผมเองตอนนี้ก็เครียดหลายอย่าง ทั้งรถ ทั้งเรื่องส่วนตัว แต่พอแม่พูดมาว่า ไม่เป็นไรนะลูกเด๋วก็ดีเอง เท่านั้นแหละครับผมต้องเข้ามากอดแม่ต่อหน้าคนมากมาย ทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน ตะก่อนจะรู้สึกอาย แต่เดี๋ยวนี้อยากกอดทุกวันเลยครับ อ้อมกอดแม่อบอุ่นที่สุดแล้วครับ เชื่อผมสิ
ซึ้งมากครับน้า...กำลังคิดถึงและเป็นห่วงแม่อยู่พอดี เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ นำ้ที่บ้านก็ท่วม เป็นห่วงแม่จัง
:i37: ใครมีแม่ดูแลดีๆผม :i37: แกจากไปนานแระ :smile:อ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ NANEK_BW
ขอบคุณมากครับน้าเน็ก......ที่ช่วยเตือนสติใครหลายๆคนรวมทั้งผมด้วย ผมคิดว่าคงจะมีหลายๆคนที่เคยเป็นแบบน้าเน็ก..... ที่รู้สึกอายไม่กล้าแสดงออกไม่กล้าแสดงความรักกับพ่อ,แม่... แต่บางครั้งเราก็ต้องแสดงออกให้ท่านได้รู้ว่า เรารักท่าน.... เพราะถึงเราจะโตแค่ไหนท่านก็ยังไม่ทิ้งเราและยังเห็นเราเป็นลูกอยู่เสมอ.....อ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ NANEK_BW
ซาบซึ้งมากน้าเนค ขอบคุณน้าเนคและทุกท่านที่ยังคิดถึงแม่ แล้วก้อพ่อด้วยนะ
ในอนาคต ขอให้ลูกชายเราเป็นเหมือนน้าเน็กก็แล้วกัน นะ นะ...
ขอบคุณมากๆครับ
ขอบคุณครับ
คิดถึงแม่ ขึ้นมาน้ำตา มันก็ไหล อยากกลับไป ซบลงที่ตรงตักแม่
ขอบคุนครับน้าเน็ก. ถ้าแม่ผมอยู่คงจะดี. แต่ตอนนี้แม่ผมไปหวันและ. คิดถืงแม่t-t
เยี่ยมครับน้า คิดถึงแม่ครับ
ขออนุญาติ ยืมส่งให้ลูกมันอ่าน เมื่อวานมันเพิ่งงอแงกับแม่มันๆยอมไม่กลับบ้าน 555 โดนๆ
ขอบคุณครับน้า...วันนี้แม่ไม่อยู่แล้วครับ
อ่านแล้วจุกเลย คนที่เป็นพ่อแม่คนแล้วคงรู้ซึ้ง.............ความรักจากพ่อแม่น่ะยิ่งใหญ่นัก
ซึ้งจนน้ำตาจะไหลเลยค่ะ
เศร้าเลย ผมก็เคยเป็น อยู่ช่วงนึง ไม่ทำอีกแล้วเรา..
:i40:
เป็นภาพการ์ตูน ที่ทำให้ผม น้ำตาคลอเบ้าได้..........ขอบคุณมากครับ
ขอยืมน้าไปหน่อยนะคับ
ชอบมากครับ แนวนี้ หามาอีกนะครับ
ขอบคุณครับที่เอามาเตือนสติ คนเราบางครั้งด้วยภาระหน้าที่หลายๆ อย่างก็ทำให้ลืมคิดถึงเรื่องนี้กัน ขอบคุณมากๆ ครับ
น้าเนก..
คิดถึงแม่ขึ้นมาเลย
คิดถึง..แม่ครับ....แม่ไปสบายแล้ว
ใครเคยนอนตักแม่บ้าง...ผมว่ามันอุ่นดี
อ่านแล้ว คิดถึงลูก...
หลังจากป้าใช้ชีวิตอยู่ที่อเมริกานานเกือบ 10ปี
เราก็ย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยเมื่อวันที่ 5กรกฎา ลูกลางานเพื่อลงไปรับแม่ที่สนามบิน
และพาแม่ลงไปรับรถที่ศูนย์ ในวันที่ 8กรกฎา และ วันที่ 11สิงหา ลูกโทรมาบอกว่า
ลูก..."แม่ครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้มดจะขึ้นมานะ แต่จะกลับเลยเพราะต้องทำงาน"
แม่..."จะขึ้นมาทำไม ไม่ค้างอ่ะ"
ลูก...."อยากจะมากราบเท้าแม่ 10ปีแล้ว ไม่ได้กราบแม่เลย"
แม่..."ไม่ต้องขึ้นมาหรอกเสียเวลา วันไหนๆก็กราบแม่ได้ ไม่จำเป็นว่าจะต้องเป็นวันที่12สิงหาหรอก
เพราะทุกๆวันของแม่ ก็คือวันลูก ไม่มีวันไหนๆเลย ที่แม่จะไม่คิดถึงลูก และไม่ได้ทำเพื่อลูก ดังนั้น
แม่ก็อยากให้ลูกคิดว่า ทุกๆวันคือวันแม่เหมือนกัน จะทำอะไรก็ให้คิดถึงแม่ มีปัญหาอะไร ก็มาคุยกัน
อย่าทำให้แม่ต้องหนักใจหรือเป็นทุกข์ใจ อย่าทำให้แม่เป็นห่วง ในโลกนี้ แม่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
นอกจาก อยากเห็นลูกเป็นคนดี ว่างเมื่อไรค่อยขึ้นมานะ"
ลูก..."แม่พูดให้มดร้องไห้อ่ะ ซึ้งครับ มดจะคิดถึงแม่ทุกวัน เป็นห่วงแม่นะ ดูแลตัวเองด้วยนะครับ รักแม่ครับ"
แล้วลูกๆในบ้านนี้ล่ะ มีใครรักแม่ และทำเพื่อแม่บ้าง...
ToT ซึ้งจับใจ
++++++ชอบจังเลยครับป้า ++++++อ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ ย่าหนูกะปู่บิล
ป้ามีลูกชาย 3คนอ้างอิง:
โพสต้นฉบับโดยคุณ NANEK_BW
คนโตเกิด 2522 ผูกคอตายตอนอายุแค่ 19ปี เนื่องจากทะเลาะกับแฟน
คนที่2เกิด 2524 และคนเล็ก 2526 ป้าทิ้งพวกเขาไปตอนที่เขามีลูกมีเมียกันหมดแล้ว
แต่ก็ยังไม่รู้จักโต แบมือขอแม่อยู่บ่อยๆ เนื่องจากติดเพื่อนเลยเรียนไม่จบ หางานทำยาก
คนโต เขาก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากพอสมควร มีอยู่วันหนึ่งได้รับอีเมล
แม่ครับ มดคิดถึงแม่จัง อยากให้แม่กลับมาเร็วๆ อยากอยู่ใกล้ๆแม่ อยากกอดแม่...
นั่นเป็นครั้งแรกที่ลูกบอกรัก คิดถึง และอยากกอด ปรกติเราไม่เคยแสดงหรือบอกรักกันเลย
แม่อ่านแล้วตื้นตันใจ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ตัวหนังสือ แต่ก็ทำให้แม่รู้สึกอิ่มเอิบ
แม่พิมพ์ตอบลูก ด้วยรอยยิ้มที่มีน้ำตาไหลอาบแก้มว่า
"เมียอยู่ใกล้ๆ ก็กอดเมียซิ จะมาอยากกอดแม่ทำไม"
"มันไม่เหมือนกันแม่ มดก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ทำไมมดจึงอยากกอดแม่"
แม่ปล่อยโฮ นึกสงสารลูก นี่ลูกเราคงต้องการความรัก ความอบอุ่นซึ่งเราไม่ค่อยได้ให้เขา เพราะมัวคิดแต่เรื่องอนาคต
"เซ้งร้านได้เมื่อไร ได้กอดแน่"
"เมื่อไรล่ะ"
"คงเร็วๆนี้แหละ แม่โพสในยูทูปด้วย"
"แม่.......มดอยากบวชให้แม่"
แม่ จุกแน่นในลำคอ นิ่งเหงียบ พูดไม่ออก