เคยไหมที่หัวใจอ่อนไหว
เคยไหมที่หัวใจโหยหา
เคยไหมเมื่อหัวใจเย็นชา
เคยไหม..เมื่อจากลา..หัวใจ....
แค่ปลายฟ้ากว้าง..นานแล้วที่เจ้าหายไป ..อยากให้เห็นความงามของธรรมชาติ สมุย.. ไม่ได้มีแต่สมุย เกาะแตนเป็นอีกหนึ่งเส้นทาง...ของการตามหาหัวใจ....
Printable View
เคยไหมที่หัวใจอ่อนไหว
เคยไหมที่หัวใจโหยหา
เคยไหมเมื่อหัวใจเย็นชา
เคยไหม..เมื่อจากลา..หัวใจ....
แค่ปลายฟ้ากว้าง..นานแล้วที่เจ้าหายไป ..อยากให้เห็นความงามของธรรมชาติ สมุย.. ไม่ได้มีแต่สมุย เกาะแตนเป็นอีกหนึ่งเส้นทาง...ของการตามหาหัวใจ....
สมุย.. ไม่ได้น่าสนใจ.. เท่า..ความรู้สึกอื่นใด...
ท่าเรือราชาหน้าทอน.... ไทรทัน วิ่งกันให้ควัก คริ คริ..แหล่ม
จากท่าเรือ ไปอ่าวท้องกรูด เพื่อข้ามเรือไปเกาะแตน... ป้ายหาเสียง รถหาเสียง เราหนีความวุ่นวาย...ไปเกาะ อยากเป็นชาวเกาะ
ก่อนก้าวลงเรือ... ทะเลแห่งสายน้ำที่พาดผ่านความรู้สึก... ดูเย็นๆ ดูร้อนๆเพราะไอแดด ดูสง่างามด้วยสีแห่งท้องฟ้าและท้องทะเล... สูดลมหายใจ... ด้วยกลิ่นไอทะเล
รูปสวยมากครับ
ขออนุญาตเก็บไว้ซัก 2 รูปครับ ขอบคุณครับ
สิบห้านาที..กับการข้ามเรือ ลมเย็นๆ น้ำทะเลใสๆ สีคราม กับเกาะแตน..แค่เอื้อม... บ้านพักบังกะโล สองสามแห่งเท่านั้น สะอาด เขียวด้วยธรรมชาติ ไม่ได้ปรุงแต่ง ยกเว้นอาหาร...ต้องมีเครื่องปรุง:i40:
ไป ไป ไปดำน้ำ ร้อนมากลมแรง หัวฟู ดำอีกต่างหาก
หวัดดีครับเจ๊...ไปเที่ยวอีกแระ ทริบโกรกอีดกเมื่อวันที่ 16-17 สิงหาคม 2551 ที่ผ่านมาผมก็เจอรถเจ๊จอดอยู่ตรงทางเข้าน้ำตกน่ะสีดำป้ายสระบุรีใช่ป่ะ แล้วก็เห็นเจ๊แว๊บๆที่ศูนย์ศึกษาธรรมชาติเจ็ดคดผมจะเข้าไปทักแล้วแต่เจ๊เดินหายไปใหนแล้วก็ไม่รู้ กะว่าเช้าอีกวันจะเข้าไปหาทำความรู้จักสักหน่อยแต่เจ๊ก็ไปซะแล้ว.....ใว้โอกาสหน้าคงได้เจอกันน่ะครับ
ปล.เจ๊หน้าเลนส์สวมcplหรือเปล่าถ้าเป็นขอบหนาจะติดขอบมาแบบนี้แหละครับสังเกตุตรงมุมภาพจะติดดำๆน่ะ
ดำน้ำจนน้ำหูน้ำตา พร่าพราย แล้วจะไปอย่างไร เมาเรือ ขึ้นเรือดีกว่า..
ไปนอนเล่นที่เกาะมัตสุมใกล้ๆ... เกาะเล็กๆ มีแนวไพร... สะอาดต้นหญ้าเรียงรายสีทอง นอนมองฟ้ายามนี้ แสงแดดที่ผ่านร่องใบ...กับหัวใจ..เหงาๆ...
คำถามแรกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ถูกต้องเลย อย่าเอาเลขทะเบียนไปซื้อหวยนะ :kapook-17340-6327: นอนบ้านหลังติดอ่างเก้บน้ำแหละ พาสมาชิกถ่ายภาพไปโกรกอีดกชั้นแรกแค่ลำธารได้ภาพมาเต็มที่ ไปเจ็ดคตจนจะมีสามีแถวนั้นแหล่ว...คริ คริ ต้องรอต้อนรับสมาชิก หลายกลุ่มค่ะ
กลับบ้านตอนเช้าก็ประมาณเก้าโมงมั้ง ตอนเช้ายังลงไปถ่ายภาพแมลงริมสระเลย ทำไมไม่เจอกันหนอ...
ใส่ค่ะ ใส่ทีไรขอบดำปื๋อทุกทีพึ่งรู้ว่าเป็นเพราะเจ้านี่นี่เอง... คริ คริ โง่มานาน...:kapook-17319-2781:
กิ่งสนที่ต้องลม... พัดแกว่งไกว...
ดอกหญ้าแห้งๆ..ใกล้สมุดบันทึก....
จิบชาเย็นๆ..
เก้าอี้ผ้าใบ...คู่กับชายหาด
แล้วก็เดินเล่น...
ปล่อยหัวใจล่องลอยไป นอนมองต้นหูกวางเขียวๆ ร่มเย็น..พร้อมนกเหยี่ยวเวียนวน
บ้านโบราณ..ของพี่ปานเทพ วิริยานนท์ ... ไม้เรือนงามหลายสิบปี
สำนักสงฆ์ เล็กๆ ง่ายๆ ริมเขาด้านบน ปนไปด้วยแนวมะพร้าว.. และวิถีชีวิตชาวเกาะแตน
ทีแรก ตะกี้ไปปาดหน้า ต้องรีบลบเลยเรา เห็นรูปแรกดูมุมสวยแต่ไม่ค่อยซอฟท์ (รึว่าโดนแดดเผามือจนเกรียมไปหน่อยรึปล่าวก็ไม่รู้ อิอิ) แต่พอปล่อยมาทั้งหมด โอ้ว....สวยแจ่ม มุมงามๆ หลายรูปเลยอะครับ อยากไปสมุยจัง หลังสุดไปมาซักสิบห้าปีแล้วมั้ง
เอ่อ ..มันชาแน่เหรอครับ ขวดมันคุ้นๆ อยู่นา :kapook-17198-9597:
บ่ายคล้อยแล้ว.... กับการสำรวจเกาะ...
ที่พัก ก่อไฟ เอ๊ย ปั่นไฟถึง 5 ทุ่ม...อาหารทะเลรสจัด.. การพักผ่อนดูวีซีดีจากโน๊ตบุ๊ค เขียนโปสการด ห้องพัก 5 คน ตอนนอนเหลือเจ้ากับน้องสองคน ส่วนสามคนอีก 1 ตัว หายไปนอนใต้เตียง ..ไปทำไมไม่รู้..:kapook-17197-2309:
555 ไม่เป็นไรแนะนำเจ้าได้ค่ะ เจ้าเก็บภาพตามอารมณ์ ไม่ได้เรียนอยากมีครูแนะนำบ้าง wasan ยังแนะนำเจ้าเลย เก็บเอาไปใช้ด้วย..
ภาพมือ เจ้าก็อยากทำให้มันโรแมนติก แต่ทำไม่เป็นอยากทำให้มันเบลอๆ นะ่ งงกับเจ้าพีเอส... ย่อ กับกรอบ ปื้ด ปื้ด เหมือนเดิมค่ะ.... อนาถหนอตัวเอง..:yociexpress09::yociexpress09:
คริ คริ แหมเข้าพรรษา พูดไม่ได้ ชาไว้่ก่อน ดูดีๆ ชา นะนั่นน่ะ เย็นเจี๊ยยยยยยบ..
เช้าวันใหม่ที่สดใน.. ชูการ์น้อย กวนเราทั้งคืน แวบแรกที่เจ้ามองผ่านม่านหน้าต่าง อะไรแดงๆ พลันเท่านั้น เรา4 คนกระโดดจากเตียง ทิ้งเจ้ากะแหล่มกับเพื่อนตี๋นอนอุตุ แล้วออกไปค้นหาแสงยามเช้า..
ทำไมมันแดงงงงงงงงงงงงง แป๊ดดดดดดดดดดดด เช่นนี้..ไม่เคยเห็น
อินทนนท์สีส้ม
ระนองสีม่วง
เกาะแตนสีแดง...
การถ่ายภาพวิวเป็นอะไรที่ยากมากสำหรับเจ้านาง เปลี่ยน wb ไปมาจนเซ็ง
ยามเช้า.... คิดถึงใครบางคน ที่สายลมพัดผ่าน... ส่งใจไปตามจินตนาการแห่งเลนส์
ไปอาบน้ำก่อนเดี๋ยวมาต่อ
ภาพสวยจังเลยขอบคุณที่เอามาให้ชมกัน ซักวันจะไปชมของจริงให้ได้
น้องนั่งมองทะเล อยากถ่ายภาพซิลลูเอท.. เป็นภาพตัวเอง แต่ไม่มีขาตั้งกล้องไป นอนกับพื้นทรายก็เปื้อน... หงิง หงิง
เลยได้เรืออีกลำ( ลำเดียวกันมั๊ง งง) โย่วววววววววววว ถ่ายภาพได้แบบนี้.. ครั้งแรกหรือเปล่าหนอเรา...:yenta4-emoticon-002
เจ้ายืนมองฟ้า แต่เมื่อแหงนคอขึ้นไป พบอะไรสุดสายตา...แนวมะพร้าวที่ลู่ลมหาทะเล ใกล้ดวงจันทร์ ที่เจ้าคว้าไม่ถึง... หูยยยยยยยยย ทำไมถ่ายพระจันทร์ไม่เป็น
ยามถอดรองเท้า ให้พื้นผิวกายแนบกับผืนทราย..มันเหมือนอะไรยิ่งใหญ่.. ทรายละเอียดยิบ นิ่ม นุ่ม.. สาดแสงสีทองสะท้อน ความรู้สึกอ่อนไหว...
รองเท้า 90 บาท..แพงจัง..
ผักบุ้งทะเล...แซมสีให้สดใส (พยายามดูให้สดใสนะคะ) พวกเราไปหัดชัดลึกชัดตื้น ไปหัดถ่ายภาพย้อนแสง ไปหัดเปลี่ยนนั่นเปลี่ยนนี่กล้อง เปลี่ยนจนงง ทำไรไม่ถูก ได้เท่านี้...
หลังอาหารเช้าเราไปไหน..เดินไปตามถนนดำบนเกาะ...ไม่มีเสียงรถ ไม่มีเสียงเกวียน เห็นแต่ทุ่งโป๊ะ ดอกหญ้า แนวสน ยางพารา และป่าเขา...
พ้นแนวไปพบป่าชายเลน ที่สมบูรณ์ แต่ภาพที่ถ่าย..ไม่ได้สมบูรณ์ จึงได้แค่ นั่งริมทางแนวเดิน... และได้ภาพนางไม้..จากต้นโกงกาง...
เลยป่าโกงกาง เราออกไปฝั่งซีกตะวันตก ตรงข้ามกับหาดที่เราพัก พบศาลากลางน้ำของอีก 1 รีสอรท์ ที่ปิดไว้ พบท้องทะเลและฟ้าสีคราม..
แค่เห็นก็ตื่นตา เราห้าคนไม่อยากไปไหน..อยากอยู่ตรงนี้..ที่ที่เหมือนฝันเลย
แล้วซีรีส..ของพวกเราก็ก่อเกิด เป็นเรื่องราว ณ ขอบสาย ปลายฟ้า...
ไปที่ไหนก็ไม่สุขใจ เท่ากับไปกับเพื่อนๆ ที่รู้ใจ จริงๆนะ..
วุ๊ยยยยยยยยยยยยยย สวยม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ทะเลสวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา เจ้านางเริ่มหลงรัก เริ่มอยากจะมองให้ได้แบบ เบิรด์ อายวิว... เพราะงั้น เจ้านางต้องบิน ปีนขึ้นไปตั้งท่าบิน...
แต่มันไม่เหมือนบินเลย เหมือนตกแอ๊ก แต่ปอแน..ทำไมบินได้สวยกว่าเรา:kapook-17319-2781:
ขอชมด้วยใจจริงเลยนะครับ การเล่าเรื่องกับภาพถ่ายเจ๊นี่สุดยอดจริงๆครับ
ป.ล.ก็ยังไม่ได้ชมคนถ่ายอีกอยู่ดีๆ :kapook-17196-7812:
v
v
v
v
v
คนถ่ายก็........สุดยอดเช่นเดียวกันครับ ...สุดยอดอะไรเลือกเอาเองเลยนะครับ
ป.ล.อีกครั้ง คนหระรีเหรอครับ อยู่แถวใหนครับเนี่ย...
หูยยยยยยย งานนี้มีรุมอ๊ะ.....:i39: ไม่ง้อ ไม่บอก ..ฮึ...
เบื้องหลังการถ่ายทำ ไม่มีใครยอมออกแดดสักคน.... ไปต่อที่ถ้ำค้างคาว....
ร้อยเรียงเรื่องราว กับคำบอกเล่าที่น่ารักมากมายค่ะ
เกาะสมุยมีมนต์ขลังอย่างนี้นี่เอง สักวันเราจะไปเยี่ยมเยียน
ปอลอ.เจ้าของรูปน่ารักมากค่ะ:i37:
ท่ามกลางแสงแดดที่แผดจ้า ครีมกันแดดอย่างดีก็เอาไม่อยู่....
เดินไปเดินมา ร้อนนักก็พักใต้ร่มมะพร้าว..อยากจะปีนก็ทำไม่ได้..ไม่ใช่ลิง
โย่วววววววววววววว มีคนชมแล้วค่ะ... เสาร์นี้เจ้านางว่าง...พาไปกินไอติม..โย่ว..:kapook-17340-6327::kapook-17341-9479:
ต่อๆ
เมื่อเดินกันจนสุดหาดก็ไม่พบถ้ำค้างคาว... พวกเราตัดสินใจเดินกลับกัน แต่ทว่า เราอ้อยอิ่งๆ กันเรื่อยเปื่อย.. 2 กิ๊กของเจ้านางจะหมดแล้ว.. ดีที่เป็น ดิจิตอล.. ถ้ากล้องฟิลม์ อย่างมากก็ 2 ม้วน เด้อ ค่ะ.... ทะเลสวยจัง... หงิง หงิง:m0002:
เรารีบเดินกลับเพราะ หิวมาก ตอนเช้าทานมาม่าเพราะคิดว่าเกาะจะไม่มีร้านอาหาร ซื้อมาแล้วต้องทานให้หมด....
เดินตัดทุ่งโป๊ะเส้นเดิม ผ่านบ้านชาวเล ผ่านโรงเรียนรกร้างที่ไร้ผู้คน ผ่านชมรมอนุรักษ์เกาะแตนที่รอคนมาสานต่อ และผ่านบ้านพ่อเฒ่าแม่เฒ่า ทียังคงรักวิถีชีวิตเงียบๆ บนเกาะแตนแห่งนี้
เดินกลับมายังหน้าบังกะโลทีพัก ไม่หยุดอีก ทำไมเดินกันอึดจะรอบเกาะอยู่แล้วนี่ขนาดไม่ได้ลงภาพจุดชมวิวนะ....
เอ๊ะ..ศาลพระภูมิ...
เกาะแตนไม่มีสุนัข เพราะอะไรเจ้านางไม่รู้ เลยไม่กล้าเอาเจ้ากีวี และเจ้าไข่ตุ๋นมา แต่ปอแน เอาเจ้าชูการ์ไรเดอร์มา ไม่เป็นไรค่ะ..
เกี่ยวกันไหมกับศาลพระภูมิ:i40:
เดินตามทางเท้าเลียบชายทะเลด้านหน้า อีกรีสอรท์ของท่านผู้ใหญ่บ้านเกาะแตน มองเห็นเกาะฟานด้านหน้าเป็นเกาะร้าง...สำนักสงฆ์เก่า
เจ้ามองผ่านช่องใบมะพร้าวที่พาดผ่าน ด้วยความขี้เกียจ.. แต่เจ้าชอบนะ มุมแบบนี้
ทะเล แสงแดดที่จัดจ้าน ทำให้ต้องสวมแว่นกันแดด..นักท่องเที่ยวที่เริ่มมาทานอาหารกันที่รีสอรท์ ที่นี่เจ้าอยากอนุรักษ์ไว้... จริงๆ กับความสมบูรณ์ มันแตกต่างจากเกาะสมุยโดยสิ้นเชิง...