ไปพบบทความเก่าๆ จาก http://www.weekendhobby.com/camp/web...ion.asp?ID=136 ขออนุญาติ copy มาให้อ่าน
เมียออฟโรด
ไม่รู้จะถูกใจใคร ไม่ถูกใจใคร แต่ผมว่ามันโดนใจผมครับ เลยคัดลอกมาให้อ่านกัน แก้เหงาครับ
เมียออฟโรด ตอนสามียังไม่มีรถออฟโรดชีวิตครอบครัวก็เป็นสุขดี ปกติดี พอวันแรกที่ผัวขับรถเข้าบ้าน ป้ายก็เป็นป้ายแดงอยู่ พอขับถึงบ้านจอดเรียบร้อยก็แหกปากเรียกเมียเรียกลูกมาช่วยกันดู เป็นไงตรงนี้แจ๋วมั๊ย ตรงนั้นเจ๋งมั๊ย ตรงนี้ดีอย่างนั้น ตรงนั้นดีอย่างนี้ ดูข้างหน้าดูข้างหลัง มุดใต้ท้องอยู่จนดึกจนดื่น แทนที่จะนอนก็เรียกเมียมาปรึกษา วาดแผนการต่างๆ ยางต้องเปลี่ยนให้สูงนะ ต้องใช้ของ BF GOODRICH กันชนเชยไป ต้องใช้ของ ARB มันแข็งแรงอย่างนั้นอย่างนี้ วินช์ก็ต้องติดเอาไว้เผื่อไปติดในป่าดงจะได้ช่วยตัวเองได้ โช้คอัพ ช่วงล่าง ก็ไม่แข็งแรงพอต้องเปลี่ยนให้ทันเพื่อนทันฝูงที่เป็นรุ่นเก่า รุ่นเก๋า เมียก็ฟังบรรยายจนหลับไป
แต่งรถเสร็จสรรพ เคยขับรถเก๋งไปส่งเมียก็ขับรถออฟโรดไปส่ง ขึ้น-ลงก็ลำบากเพราะรถยกสูง แหนบ-โช้คอัพก็กระเด้งกระดอนหาความสุขไม่ได้ ขึ้นลงแต่ละทีซิปกระโปรงแทบจะฉีก กลับบ้านค่ำมืดดึกก็อ่านแต่หนังสือออฟโรด เรียกเมียมาฟังคำบรรยายต่างๆนานา เช่น เราจะเข้าไปอยู่ชมรมไหนดีนะ สยามออฟโรดก็ชมรมเก่าแก่ ชมรม WILD MILD ก็ชอบพาสมาชิกไปลุยโหดๆ ชมรมคานแข็งก็ออกทิปบ่อย ชมรม RED BULL ก็เป็นชมรมใจบุญสุนทาน ช่วยเด็กๆ พัฒนาการศึกษา สำนักท้ายซอยก็แฟร์มิลี่ทริป ดีนะ บรรยายไปจนเมียหลับผล็อย
เลือกเข้าชมรมได้เป็นที่เรียบร้อยก็หาเวลาว่างไม่ได้ ทุกวันหลังเลิกงานแล้ว ในรถออฟโรดต้องเต็มไปด้วยวัตถุนานาชนิด เมียก็ถามว่าไอ้นี่อะไรกัน ไอ้นั่นอะไรกัน ก็ได้คำตอบว่า เป็นอุปกรณ์เข้าป่าทั้งนั้น หม้อข้าวทรงแปลกๆ ตะเกียงแก๊ส ไฟฟ้าแสงสว่าง ลังใส่ของ โต๊ะเก้าอี้ ผ้าใบทำหลังคา ถุงนอน เต้นท์ เสื่อปูพื้น รองเท้าบู๊ท มีดเดินป่า โซ่ เชือก นับไม่หวาดไม่ไหว
เครื่องนุ่งห่ม เครื่องใช้ไม้สอยก็เพี้ยนผิดปกติไป ธรรมดาถ้าไปทำงานนุ่งกางเกงเสื้อทับในผูกเนคไท พอเป็นชาวออฟโรดเสื้อผ้าจากความสุภาพเข้าหาผู้หลักผู้ใหญ่ได้ ก็เป็นเสื้อผ้าสำหรับขาลุยทั้งหลายที่นิยมกัน กางเกงไม่เป็นกางเกงยีนส์ก็เป็นกางเกงที่มีหลายกระเป๋า ซิปหน้า ซิปหลัง ซิปข้าง มากมายหลายซิป เช่นเดียวกับเสื้อก็ต้องเป็นเสื้อหลายกระเป๋า แขนยาว พับแขนมีกระดุมล็อคแขนที่พับ หรือไม่ก็เป็นเสื้อยืดที่มีสติ๊กเกอร์ หรือโลโก้ที่เกี่ยวข้องกับออฟโรด แล้วก็ยังยุแกมข่มขู่ให้เมียแต่งตัวให้คล้ายตัวเองด้วย อุปกรณ์รอบๆเข็มขัดก็ต้องมีซองใส่ไฟฉาย ซองใส่มีด แขวนให้ระเกะระกะไปหมด เมียก็ได้แต่ถอนหายใจแต่ก็ต้องตามใจ
ว่างเว้นจากการทำงานก็ถึงฤดูเที่ยวป่าไปทริปพักผ่อน สั่งให้เมียลางาน ลูกหยุดโรงเรียน ทริปนี้เมียต้องไปจ่ายกับข้าวกลับปลา ของกินของใช้มีให้พรักพร้อม เข้าป่ารถติดหล่มขึ้นไม่ได้ ลูกเมียก็ต้องลงไปช่วย ลากวินช์ ช่วยขุด ช่วยดัน ช่วยขย่มให้รถขึ้นมา ฝนตกก็เปียกเลอะเทอะเปรอะเปื้อน
ถึงจุดหมาย เวลานอน ลูกเมียเคยนอนฟูกนอนห้องแอร์ ต้องมานอนเต้นท์คับๆแคบๆ ร้อนก็ร้อน ที่นอนก็ไม่มีปู ซ้ำหมอนก็เป็นหมอนลมบ้าง หมอนไม่มีบ้าง เจ็บหลังก็เจ็บหลัง แสนจะทรมาณ แต่ความรักความห่วงก็ต้องกัดฟันทน เช้ามาต้องตื่นแต่เช้าชงกาแฟ ทำอาหารให้สามีและเพื่อนกินอีก ทั้งที่ตอนกลางคืนก็นอนไม่หลับเลย
แต่จะว่าหมดความสุขมีแต่ความทรมาณก็ไม่ใช่ สิ่งที่ได้รับ ซึ่งหาจากที่อื่นไม่ได้ ก็มีมากจนสุดที่จะเปรียบกับสิ่งใด สิ่งนั้นก็คืออากาศที่บริสุทธิ์ เสียงนก สรรพสัตว์ที่เราไม่เคยได้ยินในเมืองเลยก็ได้ยิน ได้เห็นความเขียว ความสดชื่น ความบริสุทธิ์ของอากาศที่เราได้สูดได้หายใจเข้า ได้เล่นน้ำในลำธารที่ใสจนเห็นก้อนหิน ปลาทุกตัว ลีลาของสัตว์แต่ละชนิดที่อยู่ในลำธารนั้นๆ แค่นี้ก็คุ้มพอสำหรับการเป็นเมียออฟโรด
:kapook-17198-9597:
