ด้วยความจำเป็นต้องขายเจ้าตั้นอันสุดที่รักไป คิดๆแล้วเดินตัวเปล่าออกมาน้ำตาซึม ถึงไหล กำเงินตรามาเพียงน้อยนิด เปรียบกับความรักที่เสียไป แต่ไม่ยอมให้ใครเห็นความรู้สึกอ่อนไหว หดหู่ ไม่มีคำอธิบาย เคยเจอกันมั๊ยครับ
แต่..........จิตรวิญญาณยังเป็นมันเหมือนเดิม
จะไม่ยอมไปไหน...เพราะที่นี่..คือมิตรภาพสำหรับเรา



					
				
					
					
					
						
  ตอบพร้อมอ้างข้อความ
						
						
						
						
น้ากมล ยังไงวิ่งจากสระบุรีเข้ากรุงเทพ ยังไงๆ ก็ต้องผ่านบางปะอิน บ้านผม ว่างๆ แวะมานั่งชนแก้ว
 ตำจอกกันบ้างนะคร๊าบบบบบ



Bookmarks