^^เขาใหญ่..กับเจ้า 2^^

[Nangmyn]

ด้านทุ่งด้านหน้า เจ้ายืนหันหลังกลับมามองเส้นทางที่ผ่านมา ว่าจะเดินไปเก็บภาพ แต่ทว่า..เหนื่อย เมื่อย ล้า.. เลยนั่งจับเจ่าใต้ฟลายชีท...อย่างเงียบๆ คิดทบทวนสิ่งที่ผ่านมา.. คิดถึงเพื่อนๆ ที่มีภาระกิจมากมาย อยากให้หาเวลามาพักบ้าง.. กับสถานที่แบบนี้...จริงๆนะ

[Nangmyn]

ไม่รู้จะทำอะไร... เดินสำรวจแคมป์เล็กๆ ได้บรรยากาศ ทำไมเหลือเจ้าคนเดียวคนอื่นหายไปไหนหมดนี่

[Nangmyn]

เมื่อไม่มีอะไร ก็เดินกลับไปยังบ้านพัก ไปทำอาหารงานนี้ ตาวุฒิ ลงมือให้พวกเราเชียวนะคะ พี่ๆ ที่มาก็พูดคุยบอกเล่าเก้าสิบ น้องๆ จาก TSD ก็แอบเข้ามาพร้อมกับโชว์ภาพสวยๆ ให้เจ้าดูคะ

[Nangmyn]

ด้านใน.. ขนาดตากถุงกันทากเขาใหญ่ไว้ เจ้าทากน้อยยังไต่มาจนได้ ยี้...

[Nangmyn]

รังรักของเจ้านาง.. สีน้ำเงิน

ส่วนสีแดงน่ะ รังรักของก๊อกกะเบียร์ คอนโด 2 ชั้นริมๆ ป่า

[Nangmyn]

เช้าวันใหม่ที่สดใส วันนี้ต้องกลับ เจ้าต้องทำงานแต่ทว่า สามหนุ่ม ยังอิดเอื้อนไม่กลับเพราะหลงไหลคารมตาวุฒิ ที่บอกว่าสามารถตัดป่าไปหน่วยบึงไผ่ได้ อะไรกัน อาหารก็ไม่มีว๊อย.. เอาไงดี กลัวโดนไล่ออกก็กลัว บั้านก็อยากกลับ อยากไปต่อก็อยาก.. พูดคุยด้วยการตัดสินใจไม่นาน สี่คนเราตกลงไปยังหน่วยบึงไผ่โดยตัดป่าอีกครั้ง อีกวัน ไปดาบหน้า

[Nangmyn]

บรรยากาศบ้านพักจนท.หน่วยคลองอีเฒ่า... เรียบๆ ง่ายๆ สงบ ดีคะ

[Nangmyn]

ที่แคมป์ไฟ ที่มอดแล้ว เจ้านางมานั่งผิงไฟตรงนี้ ยามเช้า ที่เจ้ามักหยิบโทรศัพท์ ออกมาเพื่อมองหาอะไรบางอย่างในความรู้สึก แต่ทว่า ทำไมวันนี้ไม่มีสัญญาณ ทำไมของก๊อก กะเบียร์ โทรกันเป็นว่าเล่นเลย หง่ะ พึ่งเห้น ที่บาทามีรอยทากกัด

[Nangmyn]

แล้วเราก็ได้เวลาเดินไปอีกหน่วยหนึ่งท่ามกลางสัตว์ป่า และหนีต่อแตนกันจ้าละหวั่น..

แต่ก่อนไปขอเก็บภาพเป็นที่ระทึก กลางทุ่งหญ้าที่น้อยคนจะเข้ามาถึง

[Nangmyn]

ภาพกลางทุ่งหญ้าระบัดกันบ้างละ ก่อนไป

[Nangmyn]

จากหน่วยคลองอีเฒ่าเขาใหญ่ เราเดินข้ามลำธารตัดป่า มีการศึกษาพรรณไม้เชิงนิเวศน์ แต่ทว่า มันลุยดงทากอ๊ะคะ หยุดไม่ได้ หัวใจจะขาดดิ้น แต่เมื่อเจอกล้วยไม้ เอื้องชนิดนี้ เจ้ายอมแบกะดินถ่ายภาพใช้แฟลชหัวกล้องอีกต่างหาก

[Nangmyn]

ดูรองเท้าเดินป่าของพวกเราซะก่อน เข้าป่าลึกซะขนาดนี้ มีแค่เสื้อกล้าม กางเกง1ตัว เปล ฟลายชีท ถุงกันทาก และรองเท้าแตะกัน แต่ละคนพร้อมๆ ทั้งน้าน.. ไปด้วยใจน่ะ

[Nangmyn]

ป่าก็คือป่า ต้นไม้ใหญ่รายทางมีให้เห็น แม้แต่รอยตีนหมีที่ตะกายไปบนยอดไม้ รอยเท้ากระทิง รอยช้าง เสียงลิงค่างบ่าง ชะนี มด ปลวด ไส้เดือน แมลงป่าต่างๆ เราเรียนรู้ซึ่งกันและกัน... ได้อะไรมากมายกับตาวุฒิ จนท.นำทางของเจ้า

[Nangmyn]

จากการต้องตะกายทากหนีทาก ทำให้เ้จ้าไม่ได้ถ่ายภาพอีกเลย ก็จนท ถือเป้ให้ เบียร์ถือกล้องให้ ต่างแยกย้ายกันไปจะถ่ายภาพอะไรไม่ได้เลย..

พ้นป่ามาด้วย 3 ชม. เมื่อออกจากป่ามาเรานั่งพักที่ลานหินลานดินทำอะไร ดูสิ..นั่งพักกายและแกะทากที่เกาะมาเป็นกำๆ มือ ท้งตัวไม่หัวก็คอ ไม่คอก็พุง ไม่พุงก็.... ตรงไหนๆ

[Nangmyn]

แดดที่ร้อนแต่ไม่อ้าวก็เล่นเอาหน้าดำตัวดำ เห็นหลังคาหน่วยบึงไผ่ใกล้ๆ แต่ทำไมไม่ถึงสักที .......

และเมื่อถึงหน่วยบึงไผ่ สิ่งแรกที่ทำคือโยนเป้และเริ่มถอดสิ่งห่อหุ้ม ค้นหารอยคันรอยเืลือด ต่างคนต่างได้คนละแผลสองแผล

แล้วอาหารมื่อเที่ยงที่ทำคือไข่ เพราะงานนี้ไม่ได้เตรียมอะไรมาก็เล่นอยากมาก็มามาหาเอาดาบหน้า

[Nangmyn]

ตอนที่นั่งแกะทากกันเป็นกอบเป็นกำแล้วเราก้เดินตัดเนินไปยังหน่วยบึงไผ่ บ่ายสองแล้ว แวะไปดูหมู่บ้านเก่าสมัยร้อยปีที่มีเครื่องชามสังคโลกประปราย... ที่นี่เป็นหมูบ้านก่อนจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ

[Nangmyn]

ในหน่วยป่าไม้ เจ้าคลุกคลีจนพอจะทราบได้ถึงความเป็นอยู่ ถึงงบประมาณ ถึงการจัดการ แต่ที่แน่ๆ จนท.ยินดีพาเราไปสู่จุดหมายอย่างถูกต้องถ้าเราทำตามกฏของแต่ละพื้นที่ และน้ำใจที่มอบให้กับพวกเรา แฟรงค์ จนท.ที่คุ้นเคยเจ้า งานนี้ทำอาหารให้เราทานอย่างเต็มกำลัง หน่วยบึงไผ่ถ้าเดินจากถนนใหญ่ กม.33 จะเข้ามาแค่ 2 กม.เอง แต่เราตัดจากหน่วยคลองอีเฒ่าผ่านโป่งชมรมเพื่อนด้านใน เจ้าสังเกตุเองว่าเ้ป็นด้านนี้ เลยใช้เวลาหลายชม.เพราะตัดป่า 7 กม. กว่าจะถึง รู้งี้โบกรถด้านหน้ามาเข้าปากทางก็ด๊

[Nangmyn]

เดินไปเดินมา... ง้า............ ทากมาจากไหนคะนี่ หล่นลงมาจากขากางเกง เมื่อสำรวจแล้ว อ้อ ที่ปลายขานี่เอง.. หงงิงงงงง เสียงวี๊ดว้ายของเจ้าเล่นเอาทุกคนแตกตื่นรวมทั้งโกยอ้าวมาเป็นจุดเดียว ยกเว้นแฟรงค์ ที่หัวเราะชอบใจและเข้าครัวทำอาหารให้เราต่อไป

[Nangmyn]

เวลายังเหลืออีกมาก การพูดคุยแลกเปลี่ยน รวมถึงการจับกล้องส่องภาพ ตี๋เพื่อนเจ้า ถอยกล้องมือสองที่รักนักหนาออกมาเจ้าไม่รุ้ว่าอะไร มีนิคอีกตัวที่ถนอมมากขนาดเล่นน้ำยังฝากเจ้าดูแลเลยค่ะ

[Nangmyn]

เราคิดถึงอาหารเย็น ที่ไม่มีอะไรจะทำนอกจากข้าวเปล่าแล้ว แฟรงค์พาเราไปในคลองหลังหน่วย ไปทำอะไร ไปหาหอยขมค่ะ ภาพที่ไม่อาจให้เห็นตัวคนได้ โป๊อ๊ะ เห็นแล้วหยอง